Dzień dobry,

Mam na imię Jagna i 28 lat na koncie. Jestem również osobą transpłciową, przeciwko czemu przestałam walczyć w pierwszej połowie 2022 roku. Zaakceptowanie prawdy na własny temat to jednak dopiero początek drogi - od tamtej pory moje życie krąży wyłącznie wokół konsultacji seksuologicznych i endokrynologicznych, kontaktów z prawniczką, zbieraniu dokumentów do pozwu i tym podobnych. Oraz, rzecz jasna, pracy, przez pewien czas na więcej niż etat, ponieważ nie pochodzę z zamożnej rodziny. A państwowej opieki zdrowotnej dla osób transpłciowych w Polsce nie ma - jest tylko prywatna, a ta słono kosztuje.

Przeszłam już bardzo wiele, włącznie z rozprawą sądową. Ostatnią rzeczą, która stoi na mojej drodze do w miarę normalnego funkcjonowania, jest ta część mojej anatomii, z powodu której przypisano mi płeć męską po porodzie. Dysforia nie pozwala mi czuć się dobrze w moim ciele, wywołuje odrazę i otępienie. Nie jestem niestety w stanie cieszyć się życiem, a każdy kolejny miesiąc jest coraz cięższy. Nie jest to jedyny problem zdrowotny, z którym się zmagam, i bardzo obawiam się tego, co ze mną zrobi kolejny rok bez korekty.

Sama próba omówienia i przygotowania się do tej operacji również mnie straumatyzowała, ponieważ brak rzetelnej komunikacji ze strony chirurga finalnie zmusił mnie do przełożenia jej na przyszły rok, podczas gdy miałam mieć ją za sobą miesiące temu. W międzyczasie poinformowano mnie o podniesieniu kosztów o operacji o kolejną kwotę, tym razem 12 tysięcy złotych. Nie jestem już niestety w stanie sprostać tym kosztom, nawet z pomocą rodziny, mimo prowadzenia oszczędnego życia bez wychodzenia do restauracji czy wakacji za granicą. Paru bliskich znajomych przekonało mnie do założenia tej zbiórki mimo moich oporów. Nie czuję się z tym komfortowo ale nie mam już innego wyboru. Jeśli czujesz, że moja sprawa zasługuje na pomoc, to rozważ proszę dołożenie się do mojej zrzutki.

Dziękuję za przeczytanie,

Jagna