Cześć. 
Być może znamy się z widzenia, słyszenia, osobiście. Być może nasze ścieżki gdzieś się przetarły przez przypadek. 

Świat w tym momencie zwariował albo zatrzymał się w miejscu. 

Utknęłam na mojej kochanej wyspie Sal. Moim domu na dobre i zle. 

Sytuacja robi się krytyczna. Nie dla mnie. Dla rodzin, przyjaciół, mieszkańców, duszy całego tego małego skrawka świata. 

Zmiażdżeni przez coronavirusa i jego następstwa mieszkańcy wyspy zaczynaja cierpieć głód. Wyspa jest typowo turystyczna, zamknięcie granic, hoteli, sklepów, restauracji, barów spowodowało, ze wszyscy Ci cudowni ludzie którzy żyją mottem no stress zostali pozbawieni pracy. Nie ma pracy, nie ma pieniędzy. Sama nie jestem w stanie zrobić dużo. Dzisiaj widząc jak kilka paczek makaronu czy ryżu potrafi wywołać radość na twarzach tych niesamowitych ludzi doprowadziła do tego ze zakładam te zbiórkę. Kazda złotówka na wagę złota. Każdy z nas na pewno zastanawia się nad tym jak będzie wyglądać świat za kilka miesięcy, ci ludzie bez jedzenia nawet nie zastanawiają się nad tym co będzie. Nie proszę o wiele. Jeżeli każdy z nas przeleje 1 euro, równowartość zakupu 1 paczki ryżu to będzie już dobrze. 

Spotkałam w życiu mnóstwo cudownych ludzi o wielkich sercach. Nigdy nie prosiłam o pomoc dla siebie, teraz tez nie proszę. Pomóżcie proszę cudownym ludziom z malutkiej wyspy Sal. Pomóżcie im przeżyć ten okropny czas. 




Monika. 




Hey. Perhaps we know each other by sight, hearing, personally. Perhaps our paths broke somewhere by accident. The world has now gone crazy or stopped. I am stuck on my beloved island of Sal. My home for good and bad. The situation is getting critical. Not for me. For families, friends, residents, the soul of this little patch of the world. Crushed by coronavirus and its aftermath, the islanders begin to suffer hunger. The island is typically touristic, the closing of borders, hotels, shops, restaurants and bars has caused that all these wonderful people who live the motto no stress were deprived of work. There is no work, no money. I can't do much alone. Today, seeing how a few packets of pasta or rice can cause joy on the faces of these amazing people led to the establishment of this collection. Every zloty worth its weight in gold. Each of us definitely wonders what the world will look like in a few months, these people without food do not even think about what will happen. I'm not asking for much. If each of us overflows 1 euro, the equivalent of buying 1 packet of rice will be fine. I met a lot of wonderful people with big hearts in my life. I never asked for help for myself, I don't ask now. Please, help wonderful people from the tiny island of Sal. Help them survive this terrible time. 

 Monika.