Zaczęło się od rosnącej dziury w finansach Schroniska. Wiadomo każdy ma teraz pod górę, ale do tego jesteśmy przyzwyczajeni. W końcu aby do nas dotrzeć trzeba kilka kroków wdrapać się do góry. Z tym sobie sami poradzimy.

Ale 28 grudnia zawiało. Mocniej niż zwykle.

No i kawałek dachu nam zwiało.

Mógłby ktoś zażartować, że mamy teraz okno na świat...

Krótko mówiąc... mamy całkiem sporą dziurę.

Fakt - konstrukcja jest cała.

Ale kiedy lekko padało to i w środku lekko w sali kominkowej nam kapało. Nie sądzę aby to było ostatnie kapanie tej zimy.

Do zrzutki zachęcili nas przyjaciele Schroniska.

To pierwsze nasze doświadczenie tego rodzaju. Niezbyt chętnie po nie sięgamy ale nie mamy wyboru.

Tylko proszę nie mówcie, że to kilka dachówek bo... to naprawdę całkiem duża dziura jest.

Czego nam brakuje?

Do szczęścia i dalszej możliwości rozwijania Schroniska Stodoła potrzebujemy tylko 125 szt. dachówek i kilka monet dla wykonawcy, którego już mamy.

"Brakuje nam" ok. 10 m2 i drugie tyle jest naruszone.

Dajemy słowo, że wszystkie zebrane środki wydatkujemy wyłącznie na potrzeby szybkiego wznowienia działalności schroniska i nie zawahamy się powiedzieć na co i ile poszło z Waszego wsparcia.

Wykonawca już jest. Jeśli pogoda dopisze to już w połowie stycznia będziemy mogli pożegnać się z dziurą.

Wykonawca przyjedzie, przełoży, dołoży, zamocuje, poprawi co trzeba i inne takie co tam jeszcze wyjdą.

Jest nawet całkiem bliski termin ustalony.

Z ostatniej chwili...

Podobno będzie można mieć swoją osobistą dachówkę na dachu Stodoły o własnym lub wskazanym imieniu.

Podobno trwa praca koncepcyjna w tej sprawie...

A dla tych co nas nie znają: Schronisko Stodoła – miejsce inne niż wszystkie (konsjerz.biz.pl)