Cześć, jestem Aleks, mam 5 lat i chodzę do przedszkola.Nie jest to zwykłe przedszkole tylko terapeutyczne...

Krótko opowiem Wam o moich marzeniach i pragnieniach.

Może i piszę dłońmi mojej mamy, ale to tak jakbym ja to robił, bo nikt tak jak ona mnie nie zna, to mama mnie rozumie najbardziej i to ona pragnie najbardziej na świecie bym czuł że jestem ważny , że daje sobie radę i że jestem szczęśliwy.

Mam autyzm i nie mówię ale bardzo pragnę nabyć umiejętność interakcji ze światem, chciałbym powiedzieć tysiące słów o fascynujących mnie rzeczach. Chciałbym pokazać Wam mój świat, jak bardzo jest niezrozumiały i trudny a przecież jestem jeszcze bardzo mały i bycie za ty „szkłem” – jakim jest moje zaburzenie - gdzie ludzkie głosy są zniekształcone, obrazy dziwne, dźwięki przeszkadzające, zapachy straszne dla takiego chłopca jak ja nie jest łatwe…Często więc się denerwuję, krzyczę, uderzam bo dopiero się uczę jak sobie z tym poradzić a tak bardzo chciałbym Was rozumieć i byście mnie w końcu zrozumieli…

Chyba zostanę architektem uwielbiam kształty, litery…znam je wszystkie. Mogę tak w nieskończoność się nimi bawić i budować po swojemu. Chciałbym z kimś ale nie umiem…

Emocje…ach to największa ma pięta Achillesowa. Nie rozumiem ich złożoności i z trudnością mi przychodzi spojrzeć na kogoś a co dopiero zrozumieć czy jest smutny czy zły czy wesoły….

Bardzo proszę o wsparcie, wiem ze potrzeba mi wielu terapii by dostać się do świata w jakim Wy żyjecie i zrozumieć go. Niestety część z nich jest bardzo kosztowna…a ja tak bardzo pragnę być z Wami nie obok i mówić by móc z Wami porozmawiać i dzielić się każdą moją radością!