Udar odebrał mi wszystko, oprócz rodziny, nadziei i siły… ... siły do walki o powrót do zdrowia i być może za kółko.

Nazywam się Krzysztof Łabno, mam 44 lata. Od ponad 4 lat jestem zawodowym kierowcą. 26 kwietnia podczas pauzy zacząłem się źle czuć. Zadzwoniłem na pogotowie, ale w trakcie rozmowy straciłem świadomość. Pracownicy pogotowia namierzyli mnie po sygnale GPS, trwało to ponad godzinę. Gdy przyjechało pogotowie, byłem już w 100% niesprawny.

To udar pnia mózgu i móżdżku, najcięższa odmiana udaru.

Przez ponad m-c leżałem w szpitalu. Obecnie przechodzę rehabilitację, która jest refundowana przez NFZ. Niestety wkrótcee wypisują mnie do domu i koszty rehabilitacji będzie musiała ponieść moja rodzina. Moja rodzina bardzo mnie wspiera, ale znaleźliśmy się w niezwykle trudnej sytuacji. Jestem ich jedynym żywicielem, moja żona nie pracuje, ponieważ jest chora na raka. Niebawem czeka ją operacja. Mam na utrzymaniu córkę, która chodzi do szkoły.

Na dzień dzisiejszy jestem świadomy, ale umiem powiedzieć tylko pojedyncze słowa. Podobnie z chodzeniem. Wszystkiego uczę się od nowa, jak dziecko. Proszę pomóżcie mi. Koszt rehabilitacji tygodniowo – fizjoterapeuta oraz neurologopeda – to 1000 zł.

Niestety lekarze nie wiedzą jak długo będzie trwał mój powrót do zdrowia, nie wie tego nikt. Natomiast ja wiem na pewno jedno: BARDZO CHCĘ WRÓCIĆ DO ZDROWIA! Chcę znów mówić, chodzić, zabrać rodzinę na wycieczkę w moje ukochane Tatry i jak los będzie łaskawy wrócić za kółko. Pomóżcie mi proszę!