Mam na imię Kasia. Mam 41 lat. W wieku 28 lat otrzymałam diagnozę złośliwy rak piersi. Długo nie mogłam się z tym pogodzić, mimo wszystko dotarło do mnie, że jest to walka o życie. Przeszłam wówczas chemioterapię, operację, radioterapię, 9 lat hormonoterapii. Miałam ogromną nadzieję, że najgorsze już za mną. Niestety nie zawsze dostajemy to czego oczekujemy. Ja chciałam być tylko zdrowa i tak po prostu żyć.

W 2019 roku rak zaatakował z podwójną siłą. Rozsiał się po całym organizmie do wątroby, płuc, kości i mózgu. Leczę się paliatywnie. Jestem w IV stadium choroby... ostatnim po czym pozostaje tylko śmierć. Moja nadzieja "umarła". Ale nie mogłam i nie chcę się poddać, mimo wszystko, choć dzisiaj już wiem, że nie jest łatwo.

Ale warto❤

Jestem 6 lat na ciągłej chemioterapii w trybie trzytygodniowym. Mój organizm słabnie. Upadam, ale podnoszę się bo chcę żyć. Poza tym moje dni toczą się od badań, po lekarzy, chemioterapię, rehabilitację (mam utrzymujący się niedowład lewostronny ciała). W 2024 roku przeszłam operację mózgu (Kraniotomia - to zabieg chirurgiczny, w którym lekarz otwiera czaszkę, aby uzyskać dostęp do mózgu), ponieważ guzy w głowie uciskały na siebie co powodowało częste ataki padaczki.

Ciągłe pobyty na SOR i OIOM, stały się wówczas moją codziennością.

W miarę możliwości proszę Was o wsparcie.

Dziękuję każdemu z Was, dzięki temu wiem, że nie jestem w tym wszystkim sama.

Jestem wdzięczna za każdą wpłatę, udostępnienie, dobre słowo i obecność. To dla mnie bardzo dużo znaczy.

Każdego dnia budzę się z wdzięcznością, że mogę to zrobić.

Doceniam każdy nowy dzień, bez względu jaki on będzie.

Życzę Wam Kochani dużo zdrówka. Dbajcie o siebie.

Kasia