Część przedstawiam wam Monikę, ma 48 lat, jest żoną i mamą 11letniej córki Aleksandry.

Mieszka w małej wsi w Wielkopolsce, gdzie razem z mężem prowadzi małe gospodarstwo.

 Niestety 30 października 2020 r. ich świat runął.

Monika wracała z zakupów, dotarła do domu i tu... dziura nic nie pamięta!

Została znaleziona na własnym podwórku przez sąsiadów leżącą na ziemi.

Udar Krwotoczny, ostra niewydolność oddechowa, zapalenie płuc, posocznica tak czytamy wspólnie w epikryzie wypisów z poszczególnych oddziałów, na jakich przebywała. Niestety nadal nic nie pamiętała, była w śpiączce sześć tygodni!

Gdy wybudzili ją po tych kilku tygodniach, ogarnęła ją dezorientacja. Gdzie jest? Co się dzieje? Gdzie jest moje dziecko? Powolutku personel medyczny zaczął jej opowiadać, co się z nią działo, to był bardzo trudny czas !

Wróćmy do obecnego czasu, wypisana została 15 stycznia 2021 r. do domu po 3 miesiącach, braku kontaktu z bliskimi

Ten czas był okropny! Ogromny smutek i strach!

Monika ma niedowład lewostronny, musi być pod stałą opieką, niestety obecnie jej dzień wygląda codziennie tak samo. BEZRADNOŚĆ!  BEZRUCH!

Nic nie może zrobić sama, a każdego dnia traci wiele godzin, które mogłaby przeznaczyć na rehabilitację, ale brakuje nam środków na opłacenie rehabilitanta, a tak naprawdę, żeby wróciła do normalności, wymaga porządnej rehabilitacji. Najważniejsze są pierwsze tygodnie po udarze i dlatego nie tracimy czasu i działamy !!!

Liczymy na Państwa pomoc. Z góry dziękujemy za każdą wpłaconą złotówkę, pozwoli to Monice poddać się codziennej rehabilitacji, dzięki której będzie powoli wracać do zdrowia dla niej obecnie to jedyne marzenie!

Dlatego prosimy Was, pomóżcie Monice, żeby mogła zacząć normalnie żyć!

Dziękujemy

Kasia i Monika