Mam na imię Sówka. Jestem młodą koteczką, którą okrutnie doświadczył los. Nie pamiętam co się stało, wiem tylko, że pewnego marcowego dnia, moje drobne ciałko przeszył okropny, przeraźliwy ból, który odebrał mi wszelkie siły. Pamiętam też, że jakiś dobry człowiek, zebrał mnie ledwo żyjącą z ulicy i dostarczył do weterynarza, u którego okazało się, że mam połamaną miednicę w kilku miejscach. Jestem ładna, mówią na mnie tricolorka ale wtedy, nie było widać mojego koloru, cała byłam we krwi...

Po opatrzeniu, obmyciu mnie z krwi, zaaplikowaniu leków, trafiłam do iławskiego schroniska. Od tego dnia, byłam pod czujnym okiem pracowników ale najbardziej pokochałam Kasię, która rozpoczęła pracę w schronisku tego samego dnia co ja do niego trafiłam :) Traktowano mnie jak królową - mięciusie podusie, leki, bym nie cierpiała z bólu, specjalnie dla mnie kupowane jedzonko, tak abym jak najszybciej doszła do siebie.

Powoli czułam się coraz lepiej, jednakże niestety z powodu pierwotnie doznanego urazu, wdała mi się martwica mojego pięknego ogonka, który ostatecznie trzeba było amputować, a przy okazji zostałam wykastrowana. Kolejny zabieg, kolejna narkoza i znowu ból i cierpienie. Tym razem już było znacznie trudniej - rana na ogonku goiła się dłużej, moje futerko znacznie się przerzedziło, przestałam mieć tak dobry apetyt bo pojawiły się problemy z wypróżnianiem. Cały czas byłam na lekach ale martwica pojawiła się też na skórze, którą w dniu 12.05.2022 trzeba było wyciąć, przy czym kolejny raz mnie znieczulić. Niestety nie pomogły mi ani środki na wypróżnianie, ani lewatywa. Czułam się coraz gorzej, przestawałam być aktywna, całkowicie straciłam apetyt. W dniu 14 maja, zostałam awaryjnie zabrana do lekarza, który stwierdził, że nie jestem w stanie już się sama wypróżnić i przeszłam zabieg oczyszczania jelit. Do tego ponownie usunięto mi martwą skórę z okolic ogonka. Dziś, choć brzuszek boli, to jednak wrócił mi apetyt i czuję się znacznie lepiej!

Przy okazji ostatniego zabiegu, na zdjęciach rtg zauważono, że mój złamany ogonek i wcześniej odpryski połamanej miednicy, mogą uciskać nerwy, które odpowiadają za mięśnie niezbędne w procesie wypróżniania. Czekam teraz z niecierpliwością czy uda mi się samej wykonać tę potrzebę fizjologiczną czy potrzebny będzie neurochirurg, który zadecyduje co ze mną dalej będzie. Trzymajcie kciuki, bym nie musiała mieć kolejnego, skomplikowanego zabiegu.

Obecnie zbieram pieniądze, ponieważ moje leczenie, wszystkie zabiegi sporo kosztują a jeszcze nie wiem co przede mną. Poza tym, potrzebuję dobrego jedzonka, które pozwoli mi stanąć na nogi i zebrać siły, które będą mi potrzebne w poszukiwaniach własnego domku. Schroniskowe ciotki mówią, że jestem przesłodka, przekochana, przegrzeczna dziewczynka. Uwielbiam głaski i mizianki, a za chwilę uwagi, oddaję całą siebie. Bardzo wszystkim dziękuję za wsparcie - wasza Sówka.

Nazywam się Justyna Kowalewska. Jestem wolontariuszką iławskiego schroniska i opiekunem kotów wolno żyjących, aktywnie działam też w Domu Tymczasowym Futrzak. Los tej maleńkiej koteczki, jest niezwykle przejmujący a koszty leczenia spore. Dlatego zwracam się do sympatyków futerek o pomoc i wsparcie. Wszystkie pieniądze będą przeznaczone na pokrycie kosztów zabiegu Sówki, na jej leczenie. Każda nadwyżka zostanie przekazana na jedzenie dla koteczki. Proszę o wsparcie i udostępnianie. Wszelkie pytania na temat Sówki, jej stanu zdrowia, należy kierować do Schroniska dla bezdomnych zwierząt w Iławie, tel. 666873561