.

Witaj Mikołaju, dzisiaj pisze list do ciebie 

prosząc w nim o prezenty dla innych nie dla siebie...

Ja już mam sporo rzeczy, nic mi więcej nie potrzeba 

ale martwi mnie u ludzi głód, samotność no i bieda...

To co mam to dam bo ja dzielić się potrafię, 

lubię także sprawiać radość, wywoływać euforię...

Lecz nie jestem czarodziejem, znam zaklęcia a to mało, 

nie mam mocy aby sprawić żeby nic nie brakowało...

Tym co głodni chodzą ciągle modląc się o kromkę chleba,

 człowiek gorszy od zwierzęcia bo sam nie zje innym nie da...

Tym co marzną gdzieś pod mostem bo sypiają na kartonach, 

was to nie obchodzi bo mieszkacie w ciepłych domach...

Tym co sami dziś zostali bo najbliżsi ich olali, 

do dom opieki oddali się nie będą zajmowali... 

Tym co chorzy umierają przecież tyle ich zostało, 

NFZ nie refunduje na leczenie kasy mało...

Tym co giną bo wypadki no i wojny, epidemia 

tyle tego się dziś słyszy co dzień niusy na antenie...

Wiele zła tu nas otacza, mam rozum i myślimy 

wiec zadaje wciąż pytanie czemu nic z tym nie robimy...

Odpowiedzi ciągle nie mam, nic kompletnie zero słów, 

ludzie mają wyje*ane nie ich krzywda nie ich ból...

Ja przepraszam mikołaju że przeklinam w swoim liście, 

by dostały się emocje tak znalazły swoje wyjście...

Powracając do meritum bo się trochę rozpisałem 

o prezenty dziś dla biednych ciebie prosić chciałem...

Dobry gest a czasem usmiech przywracaja wiare w ludzi,

ja pomagam tak po prostu mi się nigdy to nie znudzi.

O co chodzi?

Chodzi o ludzi, których mijamy codziennie na ulicach, często nie zwracając na nich uwagi. 

Ludzi często pokrzywdzonych przez los, odepchniętych, wykluczonych. Tych, o których 

najczęściej się zapomina, obok których przechodzi się obojętnie, nierzadko dopowiadając sobie, 

że przecież sami zgotowali sobie ten los - ludzi bezdomnych.  

Kilka tysięcy osób cierpi z powodu bezdomności. Ogrom niezaspokojonych, 

podstawowych potrzeb, najczęściej przerasta możliwości tych biednych ludzi, 

dlatego właśnie organizuję dla nich akcję pomocy.