W Polsce łamane są prawa pacjenta i człowieka w aspekcie świadomej zgody na zabiegi medyczne. STOP NOP organizuje profesjonalną pomoc prawników dla osób, których prawa złamano (wymuszanie zabiegów medycznych administracyjnie, poprzez sądy rodzinne) i które poniosły konsekwencje powikłań tych zabiegów, głównie szczepień. Pokrywamy koszty pomocy w następujących sprawach: 1. http://stopnop.com.pl/przymusowe-szczepienie/ 2. http://stopnop.com.pl/amelka/ I innych jeszcze nieopisanych. PRAWO CZŁOWIEKA: PRAWO DO ŚWIADOMEJ ZGODY NA ZABIEG MEDYCZNY – W TYM SZCZEPIENIA Od czasów procesów norymberskich obowiązuje zasada świadomej zgody w medycynie. Hitlerowscy lekarze, którzy prowadzili zbrodnicze eksperymenty w obozach koncentracyjnych, nie pytając więźniów o zgodę – byli sądzeni właśnie za to. To było wydarzenie, od którego zaczęto mówić o początku nowoczesnej etyki medycznej. W 1947 r. przyjęto kodeks norymberski, który wprowadził zasadę, że nie wolno prowadzić żadnych badań i eksperymentów medycznych na człowieku bez jego zgody. Wtedy też pojawiła się w etyce lekarskiej zasada autonomii moralnej pacjenta. To świadomy siebie, swojej sytuacji i swoich perspektyw pacjent decyduje ostatecznie, czy i jak chce być leczony. Ale do czego to doprowadziło? Idei powołania i moralnych powinności lekarza została przeciwstawiona idea praw pacjenta. Stał się on równoprawnym partnerem lekarza w dyskusji o celu i sposobie leczenia. I to pacjent, a nie lekarz ma ostateczne słowo w tej dyskusji. Prawo do autonomii uzyskało równie mocny, niekiedy może nawet mocniejszy, status niż obowiązki lekarza. (Źródło: Gazeta Prawna, 30.09.2017 r.) Prawo polskie. Jakie przepisy prawa stanowią o prawie do wyrażenia świadomej zgody na zabieg medyczny? – art. 23 kodeksu cywilnego, który udziela ochrony takim dobrom prawnym jak wolność i zdrowie; – art. 15 i nast. ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz art. 32, 33 i 35 ustawy o zawodzie lekarza stanowią iż pacjent ma prawo do wyrażenia zgody na udzielenie określonych świadczeń zdrowotnych lub ich odmowy; – art. 192 Kodeksu karnego stanowi, że wykonywanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta zagrożone jest karą pozbawienia wolności do lat 2; – art. 3 ust. b. kodeksu etyki zawodowej położnej oraz art. 15 Kodeksu etyki lekarskiej. Prawo międzynarodowe. Wszelkie niedobrowolne i wymuszone leczenie jest naruszeniem: * Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka ONZ, * Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej – art. 3 – prawo człowieka do poszanowania integralności fizycznej i psychicznej oraz swobodnej i świadomej zgody; * Konwencji ONZ o Prawach Dziecka, * Konwencji Rady Europejskiej o Ochronie Praw Człowieka i Godności Istoty Ludzkiej wobec zastosowań biologii i medycyny: Konwencja o prawach człowieka i biomedycynie – art. 5 stanowi, iż każdej interwencji w dziedzinie służby zdrowia dokonać można jedynie po udzieleniu przez osobę zainteresowaną swobodnej i świadomej zgody na taką interwencję; * Europejskiej Karty Praw Pacjenta, * Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych ONZ, * a nawet Kodeksu Norymberskiego (zbioru zasad etyki dot. eksperymentalnych badań medycznych na ludziach ustalonych w wyniku szeregu procesów norymberskich po zakończeniu II wojny światowej). Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej wyraźnie stwierdza: „Każdy ma prawo do poszanowania swej integralności fizycznej i psychicznej” a także: „Wolna i świadoma zgoda musi być przestrzegana w dziedzinie medycyny i biologii” i wreszcie: „zakaz praktyk eugenicznych i wykorzystywania ciała ludzkiego i jego poszczególnych części jako źródła zysku musi być przestrzegana „. Konwencja Rady Europejskiej o ochronie praw człowieka i godności istoty ludzkiej w odniesieniu do zastosowań biologii i medycyny stwierdza wyraźnie: „Interes i dobro istoty ludzkiej przeważa nad wyłącznym interesem społeczeństwa lub nauki”. oraz: „Nie można przeprowadzić interwencji medycznej bez swobodnej i świadomej zgody osoby zainteresowanej. Przed dokonaniem interwencji osoba zainteresowana otrzyma odpowiednie informacje o celu i naturze interwencji, jak również jej konsekwencjach i ryzyku. Osoba zainteresowana może w każdej chwili swobodnie wycofać zgodę. „ Europejska Karta Praw Pacjenta stwierdza wyraźnie: „Każda osoba ma prawo dostępu do wszelkich informacji, które mogą umożliwić mu aktywnie uczestniczyć w decyzjach dotyczących jej zdrowia; informacja ta jest warunkiem wstępnym dla jakiegokolwiek postępowania i leczenia, w tym udział w badaniach naukowych (4 – Prawo do wyrażenia zgody)”. mówi również: „Każdy człowiek ma prawo do swobodnego wyboru spośród różnych zabiegów i dostawców na podstawie odpowiednich informacji(5 – Prawo do Wolnego Wyboru)”, oraz: „Każda osoba ma prawo do korzystania z prawidłowo świadczonych usług zdrowotnych, niewyrządzających jej żadnej krzywdy, wolnych od błędów, zgodnie z dobrą praktyką lekarską, oraz prawo dostępu do świadczeń zdrowotnych i leczenia zgodnych z wysokimi normami bezpieczeństwa. (9 – prawo do bezpieczeństwa) „. Kodeks Norymberski mówi wyraźnie: „Dobrowolna zgoda podmiotu ludzkiego jest absolutnie konieczna”.