Nazywam się Dominika, mam 25 lat i wielką pasję, jaką jest jeździectwo. Dziecięce Porażenie Mózgowe sprawiło, że poruszam się o kulach i zmagam z różnymi ograniczeniami, lecz nie powstrzymało mnie przed spełnianiem marzeń.

Konie pokochałam już w dzieciństwie, na zajęciach hipoterapii. Bardzo szybko zrozumiałam jednak, że to dla mnie za mało i postawiłam sobie za cel, aby stać się w pełni samodzielnym jeźdźcem, choć wielu osobom, ze względu na moje fizyczne ograniczenia, wydawało się to niemożliwe. W głębi duszy marzyłam jednak o tym, aby być sportowcem i pokonywać kolejne ograniczenia. Po latach codziennych treningów, dzięki wsparciu moich rodziców i trenerki, która podjęła wraz ze mną to nietypowe wyzwanie, dwukrotnie wystartowałam w Mistrzostwach Polski w Paraujeżdżeniu w Sopocie.

Moim marzeniem jest uzyskanie kwalifikacji do Kadry Narodowej w Parajeździectwie. Chcę wciąż się rozwijać i mierzyć jeszcze wyżej, a to wymaga przede wszystkim intensywnej rehabilitacji, treningów i wyjazdów na zawody, co niesie za sobą ogromne koszty. Do tej pory finansowałam wydatki samodzielnie z pomocą rodziny, tym razem stanęłam jednak przed ogromnym wyzwaniem. Najbliższe Mistrzostwa Polski nie odbywają się już w sąsiednim Sopocie, a w Zakrzowie, od którego dzieli mnie około 600 km. Wiąże się to z koniecznością kosztownego transportu konia oraz zapewnienia mu odpowiednich warunków na miejscu, opłacenia startowego oraz poniesienia innych wydatków związanych z wyjazdem. Nie ukrywam, że to dla mnie ogromna suma.

Do tej pory nie organizowałam zbiórek, ani nie prosiłam nikogo o pomoc i nie jest to dla mnie łatwe. Jednak dzięki wsparciu najbliższych i przyjaciół uwierzyłam, że warto walczyć o spełnienie mojego marzenia. Wszystkim, którzy zechcą mnie wesprzeć, bardzo dziękuję. Jeździectwo to dla mnie nie tylko sport – to także sposób na życie i utrzymanie sprawności, motywacja do ciągłej walki o siebie i swoją samodzielność.