Nazywam się Katarzyna Sroczyńska, mam 39 lat i choruję na zdiagnozowaną 25 lat temu dystrofię mięśniową typu kończynowo-obręczowo-barkowego, zwaną potocznie zanikiem mięśni. To choroba postępująca i nieuleczalna. Już w tej chwili wymagam pomocy najbliższych przy najprostszych czynnościach, mimo ciągłej rehabilitacji. Wspiera i opiekuje się mną mąż, który związał się ze mną nie bacząc na moją chorobę, i wymarzona, teraz jedenastoletnia, córka Julka, którą dane mi było urodzić, wbrew prognozom. Niestety od czasu jej narodzin zaniki postępują szybciej. Dzisiaj jestem całkowicie zależna od rodziny, nie mogę sama funkcjonować. Choroba całkowicie uziemiła mnie w domu, po którym poruszam się bardzo powoli, wyłącznie z asekuracją innej osoby. Brak kontaktu z ludźmi bardzo mi doskwiera. Marzę o prozaicznym pójściu z mężem i córką na spacer, byciu człowiekiem użytecznym dla rodziny, a nie tylko obiektem troski. Zaczęłam starania o wózek inwalidzki. Taki, jakiego potrzebuję kosztuje 15.000 zł, z NFZ mogę liczyć na dofinansowanie w kwocie 3.000 zł, resztę muszę zapłacić sama, co przekracza nasze możliwości. Choć nie przychodzi mi to łatwo, zdecydowałam się prosić o pomoc ludzi o wielkich sercach. Mam nadzieję, że powiedzie się uzbieranie brakującej sumy, i dzięki Państwa wpłatom uda mi się kupić wózek inwalidzki i odzyskam szansę na pełniejsze życie z moimi bliskimi. Wiem, że jestem im potrzebna, a nie tylko oni mnie. Proszę, dajcie mi szansę. Dziękuję za każde wsparcie, Kasia.