Cześć wszystkim... Nazywam się Klaudia Kamińska, mam 28lat. Jestem świeżą Mamą, synka Wiktora. Niestety mój los ciągle kładzie mi kłody pod nogi.. Zmagam się depresją, nerwicą lękową i potężną agorafobią nie od dziś. Hospitalizowana byłam x2 w szpitalu i raz w ośrodku terapeutycznym w wieku 18 lat. Choruje generalnie od 16.Nosze za sobą bagaż życiowych traum. Jak przemoc, alkoholizm w rodzinie, śmierć bliskiej osoby, dwulicowość osób trzecich, brak wsparcia jak i nawet niesprawiedliwość wymierzona wobec mnie. Ale ja nie o tym.. Jestem Mamą. Jestem osobą która docenia niewielkie gesty... momenty, wolność, nature i w ogóle wszystko co się w okół dzieje. Pojawia się właśnie te beznadziejne, wielkie ALE.. Nie moge się tym cieszyć. Nie mogę normalnie żyć! Moje ataki paniki są już do tego stopnia zakodowane w mojej głowie i agorafobia że ledwo moge wychylić się z domu! Moje objawy nerwicy to wielki chaos, spektakl w głowie ucieczki.. Drżą mi dłonie, jak i dusze się w własnym ciele nad którym nie mam kontroli! Jestem niezdolna normalnie wychodzić na spacer a już nie wspomnę o zakupach albo najważniejszego.. podjęcia pracy! W poprzednich pracach bardzo wykorzystywano to że jestem słaba psychicznie.. Ponieważ nie byłam w stanie podjąć się zmian ze względu na chorobe. Bardzo mimo tego chciałabym pracować, móc żyć jak każdy normalny człowiek. Móc budzić się bez lęku i moich już niestety "codziennych" dolegliwości nawet i w domu. Z strony bliskich pomocy brak. Błagam.. Pora podjąć jakąś terapie! Wiem że u mnie problem jest rozszerzony.. a co gorsza rozwija się on też u mojego partnera! Chcemy żyć! Niestety z doświadczenia wiem że rozmowa z prawdziwym terapeutą kosztuje.. Proszę, nie przechodź temu obojętnie i jak możesz daj mi nadzieje w uśmiech którego ostatnio wciąż brakuje. Agorafobia i ataki mnie zniszczą! Chce żyć jak Ty! Jestem już zmęczona i naprawdę zdesperowana. W zdjęciach zrzutki wrzucam siebie i "beztroski" uśmiech który niestety musze teraz udawać , przed moim małym synkiem......