15 marca 2022, jeden z pierwszych ciepłych dni w tym roku, który okazał się dla mojej rodziny dniem przerażającym. W godzinach porannych u mojego Taty doszło do udaru niedokrwiennego pnia mózgu i móżdżku – najcięższej możliwej odmiany udaru. Pień mózgu odpowiada za podstawowe czynności życiowe człowieka, takie jak: oddychanie, krążenie krwi, czynności ruchowe, a także odruchy narządów słuchu i wzroku.

U Taty objawy następowały w mgnieniu oka. W ciągu godziny od wystąpienia pierwszych objawów, Tata miał bezwład czterokończynowy i był nieprzytomny. Został przetransportowany do szpitala w Stalowej Woli, gdzie zastosowano leczenie trombolityczne, które okazało się nieskuteczne. Jego stan znacznie się pogorszył i w stanie krytycznym został przetransportowany do szpitala w Rzeszowie, gdzie przeprowadzono zabieg trombektomii, czyli mechanicznego usunięcia przyczyny udaru. Zabieg przeszedł pomyślnie i udało się usunąć powstałą skrzeplinę w mózgu.  

Przez tydzień Tata był utrzymywany w śpiączce farmakologicznej, a jego stan był ciężki. Dawano mu bardzo małe szanse na przeżycie. Każdy dzień był dla nas ogromnym stresem. Na dodatek dostał zapalenie płuc, zakażenia układu moczowego i lekarze musieli wdrożyć antybiotykoterapię. Po tygodniu lekarze podjęli próbę odłączenia od respiratora, na szczęście ośrodki oddechowe nie były zniszczone i Tata podjął pracę samodzielnego oddychania. Wymagał większej zawartości tlenu, dlatego zastosowano tlenoterapię. Stan zdrowia Taty od 15.03 do dnia dzisiejszego ogromnie się poprawił. Lekarze, rodzina oraz znajomi są pod wrażeniem postępów, jakie dokonuje z dnia na dzień. Jednak do odzyskania jakiejkolwiek samodzielnej sprawności bardzo długa droga. Ma dużo siły do walki i chcielibyśmy mu w tym pomóc. Aktualnie po wykonaniu rezonansu magnetycznego Tata ma niedotlenienie móżdżku oraz uszkodzenie nerwu III (okoruchowego) - odpowiadającego między innymi za podnoszenie powiek. Niestety nie jest sam w stanie podnieść powiek i poruszać gałkami ocznymi. Ma zaburzenia mowy (dyzartrię), niezborność kończyn (ataksję) i lekki niedowład 4-kończynowy. Wymaga pomocy we wszystkich czynnościach życia codziennego. Jednak Tata się nie poddaje i ćwiczy z rehabilitantami.

Zdzisław Rutkowski – kochający Tata i Dziadek, zawsze służył pomocą – teraz potrzebuje naszej pomocy. 

Historia Taty jako działacza w opozycji antykomunistycznej 

Tata od 1980 r. był członkiem NSZZ „Solidarność” w Hucie Stalowa Wola, gdzie pracował jako odlewacz wytopów. Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował działalność związkową, w wyniku czego w listopadzie 1982 r. został skierowany wraz z innymi osobami do odbycia ćwiczeń wojskowych w Czerwonym Borze. Przebywał w JW.3466 od 05.11.1982 r. do 03.02.1983 r. Ta forma represji objęła działaczy opozycji (głównie „Solidarności”), którzy jako rezerwiści, trafili na trzymiesięczne „przeszkolenie”. Osoby te były typowane przez Wojskową Służbę Wewnętrzną w ścisłej współpracy ze Służbą Bezpieczeństwa. Celem operacji było osłabienie opozycji przed zapowiadanym na 10.11.1982 r. protestem przeciwko delegalizacji NSZZ „Solidarność”, którego władze się obawiały. 

W lutym 1988 r. wszedł w skład Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” podejmującego jawną działalność w Hucie Stalowa Wola. 

http://odznaczeni-kwis.ipn.gov.pl/persons/view/8df4c6d2-15f9-42b7-ab1a-d5f05cd09301 

Dlatego zwracamy się do każdego z Was o pomoc! 

Najważniejsze jest, żeby rozpocząć rehabilitację poudarową najszybciej, jak to możliwe, aby nasz Tata mógł cieszyć się życiem, a nie pozostawać więźniem swojego ciała. Specjalistyczna rehabilitacja w odpowiednim ośrodku (zawierająca fizjoterapeutów, neurologopedów oraz rehabilitację oczu) jest bardzo kosztowna. Miesięczny turnus rehabilitacyjny w przypadku mojego Taty, przy takich skutkach udaru wyceniany jest powyżej 25 000 PLN. Ze względu na uszkodzenie pnia mózgu Tata wymaga długotrwałej kompleksowej rehabilitacji zarówno w ośrodkach, jak i później w domu.

Bez Waszej pomocy będzie to niezwykle trudne, dlatego bardzo dziękuję w imieniu Taty i całej mojej rodziny za każdą wpłatę!