Wszyscy wiemy, że nie łatwo jest prosić innych o pomoc, ale jeżeli chodzi o zdrowie i życie dziecka, każda matka zrobi wszystko aby jej dziecko żyło i było zdrowe. Los za wszelką cenę chce mi zabrać mojego synka. Od samego początku Mateuszek walczył aby się urodzić. Najpierw lekarz stwierdził że poroniłam i chwilę przed zabiegiem czyszczenia macicy, stwierdził że powtórzy USG, po czym się okazało że serduszko bije. Potem stwierdzili że 3/4 macicy to krwiak i nie ma szans aby dziecko się urodziło. Ale mimo dwóch krwotoków moj malec wciąż się trzymał. Jak już jakimś cudem krwiak się wchłoną w 30tc odeszły mi wody. W 34 tc na świat przyszedł moj dwu kilogramowy skarb. Zdrowy piękny chłopczyk. Mimo tego że cały czas się rehabilitujemy stwierdziłam że wychodzimy na prostą. I nagle przed świętami Wielkanocnymi, na kontrolnym USG usłyszeliśmy diagnozę: Nowotwór złośliwy wątroby. Nasz świat się zawalił! Przez głowę przeleciało tysiące myśli i pytań. Boże dlaczego chcesz mi zabrać moje dziecko?! Co jeszcze musi znieść ten mały chłopczyk aby żyć?! Gdzie jest sprawiedliwość na tym świecie?! Wiem że nigdy nie usłyszę odpowiedzi na żadne z tych pytań. I wiem że musimy być silni dla naszego synka. Obecnie jesteśmy na oddziale Onkologii Dziecięcej. Mateusz przeszedł już operacje zakładania portu, multum badań i pobrań krwi oraz pierwszy cykl chemioterapia. Żyjemy na walizkach, w ciągłej drodze miedzy szpitalem a domem. W domu na Mateuszka czeka starsza ( 6-letnia ) siostra Zuzia, której ciężko jest wytłumaczyć co tak naprawdę się dzieje, że mamy ciągle nie ma w domu. Wie że Mateuszek ma chory brzuszek i równie dzielnie znosi rozłąkę z mamą i bratem jak Mateusz walczy z chorobą nowotworową. Przed nami długa walka, a także operacja usunięcia guza i kolejne chemioterapie. Niestety koszty leczenia i rehabilitacji przewyższają możliwości finansowe rodziny. Dlatego prosimy Was o pomoc.