Jest sobota 20, a ja przypadkowo „poznaje” Pana Jerzego, człowieka który poświęcił życie by ratować jeże. 

Przeczytałem jego wpis krótki, ostatni wpis i zadeklarowałem pomoc. Zostawię Was z nim, bo tu nie trzeba nic dodawać: 

„Jeszcze rano miałem nadzieję, że jakoś to przejdzie ale teraz zdaje się, że nie ma najmniejszych szans aby wielka woda nie zagościła w Kłodzku, a tym samym w moim ośrodku dla jeży. Jak mogłem z pomocą p. doktor Kasi i jej męża zabezpieczyliśmy jeże w domkach na strychu ale jak przyjdzie naprawdę wielka woda, to i tam nie będą bezpieczne. Jestem zrozpaczony, tak chyba zbliża się koniec mojej blisko 20-to letniej przygody z jeżami. Nie mam szans na odbudowanie ośrodka i jego wyposażenie, przykro.

Ale zawsze będę mógł wspierać wiedzą i dobrą radą.

Serdecznie dziękuję wszystkim, którzy przez lata wspierali moje działania na rzecz jeży.”

Wczoraj w nocy udało się ewakuować jeże. Dobrzy ludzie pomagali Panu Jerzemu. Ośrodek został zalany. Zagrody zniszczone. 

Uciekli, ale nie będą mieli gdzie wrócić. 

Ja to tu tylko zostawię.

Za każdy gest wsparcia wobec zwierząt i odbudowy ośrodka Pana Jerzego, dziękuję.