Nazywam się Sylwia Zielińska. Mieszkam w Nowo­gar­dzie (woje­wództwo zachod­nio­po­mor­skie). Urodziłam się zdrowa, niestety w wieku 3 lat zaczęły się niepo­ko­jące objawy.Konsul­tacje u lekarzy specja­li­stów nie dały jedno­znacznej diagnozy. Mimo inten­sywnej reha­bi­li­ta­cji­-więk­szość swojego dzie­ciń­stwa spędziłam w Ośrodku Reha­bi­li­ta­cyjnym, byłam fizycznie coraz mniej sprawna (dużą trud­no­ścią było dla mnie wejście po scho­dach). Dopiero w wieku 12 lat posta­wiono w Klinice Neuro­logii w Warszawie właściwą diagnozę. W tym wieku prze­stałam samo­dzielnie chodzić i zaczęłam poru­szać się na wózku inwa­lidzkim.

Zabrz­miała ona jak wyrok - bez możli­wości apela­cji- Rdze­niowy zanik mięśni typ II. Ciężka, postę­pu­jąca choroba, osła­bia­jąca mięśnie, odbie­ra­jąca możli­wość samo­dziel­nego funk­cjo­no­wania. Zdol­ność tę utra­ciłam w wieku 19 lat. Od dwunastu lat wymagam pomocy w każdej czyn­ności dnia codzien­nego.

Mimo choroby posta­no­wiłam żyć normalnie. Ukoń­czyłam studia magi­ster­skie. Następnie konty­nu­owałam naukę na studiach dokto­ranc­kich. W tym roku te studia ukoń­czyłam. Mam otwarty przewód doktorski i dwa lata na napi­sanie i obronę pracy doktor­skiej.

Niestety jak wielu niepeł­no­spraw­nych spotykam bariery archi­tek­to­niczne.Najwięk­szym problemem są schody w domu­-jest ich łącznie 40-ści.By móc wyjść na zewnątrz trzeba mnie znieść wraz z wózkiem.Jest to bardzo trudne gdyż osoba mnie spro­wa­dza­jąca i wpro­wa­dza­jąca bierze na siebie cały ciężar.

Złożyłam w Powia­towym Centrum Pomocy Rodzinie wniosek o likwi­dację barier, niestety z braku środków jakimi dyspo­nuję, a raczej nie dyspo­nuję Centrum dostałam odpo­wiedź odmowną.

Dlatego zwracam się do Wszyst­kich mogą­cych wesprzeć moją zbiórkę. Każdy grosz się liczy.

Pozwo­liłam sobie prze­wrotnie nadać zbiórce tytuł : SCHODY JUŻ WYSZŁY Z MODY!

Tak jak w modzie, jak coś już nie jest trendy należy się tego pozbyć.

Dlatego dzięki uzyskanej zbiórce (koszt zakupu i montażu windy to 60 000), będę mogła pozbyć się kosz­maru schodów raz na zawsze.

Obecnie wychodzę na dwór tylko w koniecz­nych przy­pad­kach.Gdy nie ma mi kto pomóc spędzam długie tygo­dnie bez wycho­dzenia na dwór - bez względu na pogodę.

Termin zakoń­czenia zbiórki jaki podałam to 15 kwietnia 2016 roku. Będzie to dzień moich 32-ich urodzin.Jeśli się uda uzbierać potrzebne środki będą to najszczę­śliwsze urodziny w moim życiu.

Wszystkim wpła­ca­jącym serdecznie dzię­kuję!

Szcze­góły mojej historii

http://sz­czecin.tvp.pl/21545738/70915