Diana jest transpłciową kobietą. Ma 46 lat i pochodzi z miasta Marganiec w Ukrainie. Od trzech lat przyjmuje leki hormonalne. W Ukrainie większość osób trans nie przeprowadza diagnostyki transpłciowości, gdyż nie ma specjalistów się tym zajmujących, a do niedawna "oficjalna" droga wymagała obowiązkowego pobytu w szpitalu psychiatrycznym. Diana nie ma przez to zmienionych dokumentów, gdzie wciąż figurują męskie dane.

W połowie lipca siły ukraińskie weszły do jej miasta i zaczęły ostrzał kontrolowanego przez Rosję miasta Energodar, gdzie mieści się największa elektrownia jądrowa w Ukrainie. W odpowiedzi Rosjanie zaczęli ostrzeliwać Marganiec. Diana żyła 3 miesiące w schronie bombowym. 17 października pocisk C300 uderzył w budynek koło miejsca, w którym pracowała. Były ofiary śmiertelne, Diana przeżyła bez trwałych obrażeń. Dzień później wyruszyła do Lwowa, gdzie mieszkała przez 3 tygodnie. Obecnie przebywa w Polsce, w ciągu paru miesięcy przebywała w ośrodkach w Budomierzu, Białej Podlaskiej i obecnie w Horbowie. Pomimo sytuacji w Ukrainie nie otrzymała statusu uchodźczyni i trafiła do tzw. obozu otwartego, dopiero w tym tygodniu otrzymała decyzję o ochronie uzupełniającej. Mieszka w pokoju z mężczyznami, co jest dyskomfortem dla Diany i sygnałem, że nie jest traktowana jako kobieta. Diana zgłasza też, że wbrew dokumentacji otrzymanej od SG nie dostała dostępu do tłumacza ani informacji o możliwości uzyskania pomocy prawnej, mimo że o to prosiła. Warunki są kiepskie, mieszkańcy nie otrzymują dostatecznych porcji pożywienia, mają utrudniony dostęp do środków higieny i odzieży — takie rzeczy muszą zapewniać osoby prywatne lub organizacje pozarządowe.

Diana jest straumatyzowana sytuacją wojenną, nie jest w stanie interesować się informacjami z Ukrainy i dla własnego zdrowia psychicznego zupełnie wyparła ten temat. Pragnie wyprowadzić się z ośrodka dla cudzoziemców, wyrobić kartę stałego pobytu i zacząć pracować, by odbudować życie oraz usystematyzować sprawy związane z tranzycją. Celem zbiórki jest zapewnienie Dianie możliwości wystartowania z jej planami. Nie ma poza nami żadnego wsparcia i zaplecza finansowego, więc potrzebne będzie opłacenie czynszu, zapewnienie jej wyżywienia, pomoc z ogarnięciem lekarzy i pracy. Ludzie chętni do pomocy jak najbardziej są, to z pieniędzmi zawsze jest problem.