Obecnie sytuacja w słyżbach zdrowa wielu krajów jest tragiczna. Z jednej strony gruzińska może poszczycić się dobrą organizacją i w miarę dobrym wyposażeniem oddziałów zakaźnych, porównując do innych krajów. Przy 100 potwierdzonych zakażeniach wiele jest już wyzdrowień i żadnej śmierci. By zapobiec rozprzestrzenieniu się wirusa i tym samym zmniejszyć ilość pacjętów napływajacych do szpitali zaostrzono od 31.03 kwarantannę oraz wprowadzono godzinę policyjną. Wszystko to świetnie wygląda, ale mieszkańcy wiosek w ten sposób stracili możliwość nie tylko przemieszczania się, ale i dostępu do służby medycznej (wyposażonej) i oddziałów zakaźnych w miastach.

Wiele osób słyszało ode mnie na festiwalach, prelekcjach czy widziało zdjęcia z Tuszetii. Wiele przeczytało o tym miejscu, było tam, lub gdzieś się dowiedziało i chce odwiedzić to miejsce. Tuszetia jest nie tylko pięknym krajobrazowo miejscem, gdzie zachowała się autentyczna kultura, ale też od kilku lat moim drugim domem, gdzie mam przyjaciół. Wiem, źe wiele osób czuje podobnie, bo wybierając się kolejny raz do Gruzji, kolejny raz wybierają właśnie Tuszetię. Przy obecnym kryzysie większość ludzi boi się, że nie będzie mieć pracy, ale wszyscy są razem. Oferują sobie nawzajem pomoc, pytają czy sąsiedzi na pewno mają co jeść, żeby razem przetrwać ciężki czas.

Jednej rzeczy nie mogą.

Mieszkańcy Tuszetii na zimę schodzą w znacznej większości do Doliny Alazańskiej do 3 wiosek - Górnego Alvani, Dolnego Alvani i Laliskuri. Wraz z małymi wioseczkami przy nich, tworzą społeczność ponad 8 tys ludzi. Przy zaostrzeniu kwarantanny zostali tam skierowani lekarze pochodzący z tego regionu. Jest ich 3, plus 5 pielęgniarek. Nie mają rękawiczek lateksowych, masek, płaszczy ochronnych, a termometry bezdotykowe są marzeniem chyba wszystkich poza Tbilisi (a znam szpitale w Tbilisi, które też nie mają).

Jest to możliwe do zakupienia, choć w ograniczonej ilości w Polsce i może zostać dostarczone do Gruzji wraz z kolejnym lotem w ramach akcji "Lot do domu", dlatego też czas zbiórki jest krótki i trzeba działać szybko. Maski szyte są już przez doświadczone osoby, które doposażyły krakowskie szpitale. Rękawiczki w ilości śladowej jeszcze można znaleźć, albo sprowadzimy z Chin. Termometry zostały już zamówione przeze mnie i modlę się, by móc pokryć ich koszt. Jeżeli zbiórka przekroczy powyższą kwotę lub nie uda nam się zakupić wszystkiego w Polsce, pozostałosć zostanie wykorzystana na zakup potrzebnych lekarzom rzeczy z Chin lub innych źródeł, jeśli będą szybsze. Dostęp do środów będzie mieć starszyzna regionu i do nich należy ostateczna decyzja, jeśli zostanie gotówka do rozdysponowania, w sprawie zamawiania sprzętu z innych źródeł. Niestety w Gruzji nie ma możliwości zakupu takich rzeczy poza wyposażeniem dla szpitali - sprawdzone w kilku źródałch, bo nie mogłam uwierzyć.

Przyszło nam żyć w trudnym czasie i wiem, że proszę o wiele. Ale jeśli w Waszym serduchu zachowały się emocje do Tuszetii i jej mieszkańców, pomóżmy lekarzom, bo oni pomogą innym.