„Pewnego razu, w małej, ale bardzo urokliwej wiosce Wojnówko położonej gdzieś między jeziorem a lasami, mieszkańcy mieli wielki problem. Ich wiejskie ulice były tak dziurawe, że nawet kury omijały je szerokim łukiem, woląc przechadzać się po miękkiej trawie.

Wioska ta była znana z wielu rzeczy: przepięknych widoków, pysznego chleba pieczonego przez lokalne koło gospodyń wiejskich oraz z niezwykle dziurawej drogi, która była zmorą wszystkich mieszkańców. Dziury były tak wielkie, że miejscowi żartowali, iż można by w nich hodować ryby, gdyby tylko ktoś wpadł na pomysł napełnienia ich wodą.

Pewnego dnia, mieszkańcy postanowili, że już dość tego cierpienia. Zgromadzili się na wielkim zebraniu pod starym dębem, aby raz na zawsze rozwiązać problem dziurawej drogi. Wśród nich był Krzysiek, miejscowy wynalazca, który zawsze miał głowę pełną pomysłów, choć nie zawsze były one praktyczne.

Krzysiek zaproponował, aby zamiast naprawiać drogę, zbudować nad nią wielką trampolinę, która pozwoliłby mieszkańcom przeskakiwać nad dziurami. Pomysł wydał się wszystkim tak absurdalny, że na chwilę zapadła cisza, a potem wszyscy wybuchnęli śmiechem. Jednak po chwili zastanowienia, zaczęli rozważać propozycję Krzyśka poważnie.

Zaangażowali więc całą wioskę w budowę gigantycznej trampoliny. Każdy miał swoje zadanie: kobiety szyły ogromne płachty materiału, mężczyźni konstruowali metalowe ramy, a dzieci zbierały sprężyny, gdzie tylko mogły. Praca wręła od świtu do zmierzchu, aż w końcu, po wielu dniach ciężkiej pracy, trampolina został ukończona.

Pierwszy test nowej drogi okazał się wielkim sukcesem. Mieszkańcy z radością przeskakiwali nad dziurami, a podróż do miasta stała się teraz nie tylko szybsza, ale i o wiele bardziej zabawna. Sława wioski rozeszła się szeroko, przyciągając turystów z całego kraju, chcących spróbować jedynej w swoim rodzaju trampolinowej drogi.

Wioska rozkwitła jak nigdy dotąd, a dziurawa droga stała się jej największą atrakcją. Mieszkańcy, którzy kiedyś cierpieli z powodu dziur, teraz śmiali się ostatni, ciesząc się z pomysłowości i wspólnoty, która pozwoliła im przekształcić problem w coś, co przyniosło im szczęście i pomyślność.

I tak oto mała wioska nauczyła się, że nawet największe problemy można rozwiązać z odrobiną kreatywności i dużą dawką wspólnej pracy. A dziurawa droga? Stała się przypomnieniem, że czasem najdziwniejsze rozwiązania są najlepsze.”

Nazywam się Małgorzata Grzegorzewska i jestem sołtysem wioski Wojnówko w gminie Murowana Goślina. Niestety w naszej wiosce życie to nie bajka i postanowiliśmy zebrać fundusze na zakup ażurowych płyt jumbo w celu utwardzenia i wyrównania na stałe naszych dziurawych dróg. Płyty najlepiej jest zamawiać w ilościach całosamochodowych – około 150 sztuk płyt z dostawą kosztuje 12500 zł, na dobry początek chcielibyśmy ułożyć 2 paski, dlatego nasza zbiórka opiewa wstępnie na 25 tys. złotych. Potrzeby są jednak znacznie większe i dlatego nie ma górnego limitu zbiórki. W ramach dobrej współpracy z Gminą płyty ułożone zostaną przez służby gminne w ramach funduszu remontowego.

Płyty układane będą na przedłużeniu istniejących płyt na ulicy Czereśniowej.

Chcemy, aby nasza droga wyglądała tak: