15 sierpnia, wracamy z rodzinnej wycieczki rowerowej nad zalew Chechło, czworo dorosłych, trójka dzieciaków. Jedziemy przez ulicę w Bobrownikach, dzielnicy Tarnowskich Gór. Na środku drogi siedzi skulony kociak...ma zaropiałe oczka, kaszle i pluje ropą. Z okna piwnicy domu, przed którym siedzi, co chwilę wychodzą maleńkie, chore kotki. Mają zaropiałe oczy, roi się na nich od pcheł. Nie biegają, jak to zwykle maluchy, ale siadają skulone i zapadają w półsen. Zsiadamy z rowerów. Maluch tricolorek, który siedział na środku drogi, resztkami sił przysuwa się do nas. W domu nikogo nie ma, a w obejściu pojawiają się cztery dorosłe koty. Sąsiadka opowiada, że tu zawsze tyle kotów jest. I że te małe wcale nie wyglądają na chore. Zresztą, ona je pierwszy raz na oczy widzi. Przerzuca (!!!) chorego tricolorka przez płot, żeby na ulicy nie siedział... Dzwonimy na 112, oddzwania straż pożarna, przyjeżdża policja, potem interwencja ze schroniska. Sześć chorych kociąt jedzie do schroniska. W międzyczasie zaaarmowane jest Stowarzyszenie Kocimiętka z Tarnowskich Gór...Znajduje dzieciakom dom tymczasowy! Wszystkim sześciu kociętom, ten sam dom! Niestety. Jeden z maluchów nie zaznał lepszego życia, zmarł w nocy, w schronisku. Do domu tymczasowego jedzie tylko piątka, 3 starsze, 2 młodsze, dwa mioty... Kocięta były wyczerpane, okrutnie zapchlone , świerzb Pani Doktor wybierała im z uszu pęsetą. Są teraz pod opieką weterynarza, w domu tymczasowym. Szukam im domu stałego, ale i pieniędzy na wyprawkę. Załączam potwierdzenie zamówienia, które dziś dla nich zrobiłam...Takie maluchy potrafią sporo zjeść, zwłaszcza takie wygłodniałe, dlatego proszę o wpłaty na żwirek i karmę chociaż na miesiąc.