Koniec listopada 2019 roku, do tej pory pamiętam jak zimny to był wtorek... Niespodziewany telefon od taty, mama przewieziona została do szpitala, nagła duszność, utrata przytomności, a jeszcze rano widziałyśmy się jakby nigdy nic. W szpitalu reanimacja, śpiączka farmakologiczna, intubacja. Ten strach co dalej z mamą. Niestety niewydolność oddechowa się przedłużała, mama złapała bakterie w szpitalu z tych najgoszych, bo lekooprnych. Kolejne próby odłączania od respiratora nie powiodły się. Decyzja lekarzy - tracheostomia za kilka dnia, a potem gastrostomia. Niestety po podłączeniu respiratora do tracheostomii nadal nie udaje się uzyskać wydolności oddechowej na tyle stałej by można było mamę odłączyć.

Tak minęły nam święta Bożego Narodzenia i Sylwester: w smutku, rozpaczy, na wizytach w szpitalu. Respirator będzie potrzebny już na zawsze. Potrzebna będzie też rehabilitacja, fachowa opieka i żywienie poprzez gastrostomię.

Udało się załatwić miejsce dla mamy na NFZ w Klinice Wentylacji Respiratorem Konstancja w Bielawie pod Warszawą. Przebywa tam od końca lutego. Przed lockdownem odwiedzaliśmy mamę codziennie, ćwiczyliśmy z nią dodatkowo, pielęgnowaliśmy antyodleżynowo. Niestety 10 marca w związku z pandemią koronawirusa zakazano wstępu wszystkim odwiedzającym i nie możemy tego wszystkiego dalej robić. Rehabilitacja opłacana z NFZ to zaledwie kilkadziesiąt minut tygodniowo. To za mało by podnieść mamę z łóżka. Rehabilitacja prywatna to koszt kilku tysięcy złotych miesięcznie. A ja tak bardzo marzę by móc zaprosić mamę na mój ślub, by mogła towarzyszyć mi w tym dniu.

Pomóżcie spełnić mi to marzenie, pomóżcie zawalczyć o zdrowie i życie mojej mamy. Pomóżcie mojej mamie Ani wstać z łóżka!

Nie wybaczyłabym sobie, gdybym nie zawalczyła, zawalczcie ze mną! Wierzę w Was, dobrych wojowników!