Wyobraź sobie, że masz 10 lat, bardzo chcesz jechać na obóz, ale nie możesz...

... bo twój tata uważa, że obozy nie są konieczne do szczęścia, a poza tym nie będzie dokładał nic, ponad alimenty.

....bo twoja mama mimo, że kroi jej się serce widząc Twoje rozżalenie nie jest w stanie wysłuplać potrzebnych pieniędzy. Oprócz ciebie ma na utrzymaniu jeszcze trójkę twojego rodzeństwa.

W poprzednim roku dzięki tytanicznemu wysiłkowi (praca w szkole, korepetycje, dodatkowe zlecenia) udało jej się zebrać potrzebne środki i wysłała troje dzieciaków na obóz. W tym roku - nie ma szans. Przed waszą rodziną jeszcze organizacja przyjęcia komunijnego a mama naprawdę co miesiąc bardzo się stara, żeby nie brakło na kluczowe potrzeby.

Wyobraź sobie, że jesteś takim chłopcem. Co byś wtedy czuł/a? Myślał/a?

W takiej sytuacji jest 10-letni syn mojej koleżanki. Ojciec, mimo piastowania zawodu zaufania publicznego i wysokich dochodów nie jest zainteresowany wsparciem dzieci powyżej tego, co "musi" poprzez zasądzone alimenty.

Koleżanka jest bardzo pracowitą, oddaną matką, która wykonuje tytaniczną pracę, by zapewnić dzieciom godne warunki do życia. Pracuje zawodowo na etat, oprócz tego bierze dodatkowe zlecenia jako wirtualna asystentka. To, co robi wystarcza ledwo wystarcza na bieżące opłaty (czwórka dzieci w wieku szkolnym), ale dodatkowe, nawet bardzo godne i sensowne atrakcje dla dzieci są poza jej możliwościami.

Wielki Post tuż za rogiem. Dla grupy osób zasponsorowanie obozu dla dziesięciolatka to kwestia odmówienia sobie kawy na mieście. Wierzę, że jako grupie uda nam się spełnić marzenie chłopca.

Koszt obozu to ok. 2800 zł. Założyłam zbiórkę na 3000, żeby w tej kwocie pokryć kieszonkowe dla chłopca plus ewentualne wydatki na jedzenie, ubrania etc.potrzebne do wyjazdu.