Zbliżają się moje urodziny i choć lista moich marzeń jest długa, jedno z nich jest dosyć proste do zrealizowania, ale nie uda mi się to bez WASZEJ pomocy. Moim marzeniem jest stworzenie funduszu, prościej mówiąc zebranie środków, które zabezpieczą pracę wolontariuszy i dadzą im możliwość pomocy, jak największej ilości zwierząt z terenów przyfrontowych na wschodzie Ukrainy.

Ewakuacja zwierząt z miejscowości znajdujących się w strefie wojny, choć wydaje się najtrudniejszym zadaniem, stanowi dopiero początek długiej i niestety bardzo kosztownej drogi do zapewnienia im bezpiecznego domu. 

 Środki, które zbierzemy wspólnie zostaną przeznaczone na:

I. Wizyty weterynaryjne, w tym: podstawowe procedury niezbędne do wyrobienia dokumentów pozwalających na opuszczenie Ukrainy. 

1. Odrobaczanie.

2. Szczepienie przeciwko wściekliźnie i innym chorobom.

3. Oznaczenie poziomu przeciwciał przeciwko wściekliźnie (tzw. miareczkowanie, po upływie 21 dni od pierwszego szczepienia).

4. Czipowanie.

II. Koszty leczenia. Bezdomność, w konsekwencji niedożywienie i stres niestety bardzo obniżają odporność, przez co zwierzęta chorują częściej. Niejednokrotnie zaopatrzenia wymagają także rany powstałe na skutek działań wojennych. 

III. Koszty utrzymania, czyli zabezpieczenie środków na wyżywienie, transport do Polski. 

Jak widzicie, potrzeby są ogromne, w optymistycznej wersji koszty związane z uratowaniem jednego psa, czy kota szacuje się mniej więcej na kilkaset złotych.

Wszystkie środki zebrane podczas tej zbiórki, przekażę moim przyjaciołom, wolontariuszom pracującym na wschodzie Ukrainy, Kubie Stasiakowi i Markowi Berezowskiemu. Ich pracę możecie śledzić na ich Instagramowych profilach @czarneowcekuby i @marek.m.berezowski. 

Camus w Dżumie napisał: „Jestem w ciemności i próbę widzieć jasno”, tak i ja w tej koszmarnej sytuacji nie chcę odwracać oczu, nie chcę udawać, że nie ma miejsca, nie mogę jej zmienić, przerwać, ale z Waszą pomocą mogę spróbować zrobić wszystko, by w oczach zwierząt, człowiek znów stał się Człowiekiem. 

Dziękuję!

Agata Jerzyk