Nazwaliśmy Cassie. Maroko. A dokładnie Tangier.

Nasza Alba poleciała tam pomagać na trochę dni. Poleciała, i zadzwoniła roztrzęsiona.

Nie jest tam pierwszy raz, ale nie wszystkie historie są takie same. Ta historia Cassie wstrząsnęła nami wszystkimi tu w fundacji. Poprosiliśmy aby natychmiast Alba zabrała ją na klinikę.

Wiesz, czemu Cassie jest pokiereszowana? Bo leżała pod czyimś sklepem. I zwyczajnie przeszkadzała. Mężczyzna odciął jej kawałek warg i kawał ucha nożem. Zdążyła odbiec, pewnie ciąłby dalej.

Bulwersujesz się? My jesteśmy kompletnie roztrzęsieni. Ale. To Maroko. Afryka. Tu są inne wartości. Tu zwierzęta są śmieciem. Przeszkadzają.

Cassie nie ma tu szans. Bez Ciebie umrze. Po prostu. Błagam, nie mów że jest zbyt daleko. Nie mów, że Afryka Cie nie obchodzi. A do Maroka nigdy nie polecisz.

Bo dla Cassie to niczego nie zmienia. Dziś staje w obliczu śmierci i prosi Cię o życie. Prosi o polecenie kliniki, kilka razy zapewne. Kilku worków karmy. Hoteliku lub miejsca, gdzie może dojść do siebie. Bo zwyczajnie - w Maroku nie działa szereg schronisk. Żadne na Cassie nie czeka.

Prosimy dziś w jej imieniu, nie bądź obojętny. Stań przy niej. Bo pomaganie zwierzakom nie zna granic.