W Łodzi znajduje się cmentarz, który dzisiaj jest parkiem i wciąż niewiele osób wie, że nadal spoczywają tu ludzie. Mowa o ewangelickim cmentarzu Wiznera, przy ul. Felsztyńskiego, który kiedyś zajmował 7 ha i sięgał aż za drugą jezdnię dzisiejszych Al. Politechniki. Dzisiaj teren ten znajduje się w kwadracie ulic: Pięknej, Rejtana, Felsztyńskiego i wspomnianych Alei. Nie ma o jego historii w przestrzeni żadnej informacji – czas to zmienić!

Ludzie żyją dokąd o nich pamiętamy. Dlatego jeśli chcecie pomóc nam przywrócić pamięć dawnych łodzianach, którzy żyli i rozwijali nasze miasto, zachęcamy do wsparcia naszej zrzutki. Gdyby udało się wspólnie doprowadzić do postawienia tu pomnika przypominającego o historii tego miejsca, moglibyśmy choć po części przywrócić pamięć naszych dawnych sąsiadów.

----

Cmentarz, który poświęcono w 1900 r., służył protestanckiej społeczności do 1968 r. Po tym czasie nie odbywały się tu już żadne pochówki, ale nad miejscem czuwał stróż – pan Woźniak, który rozpoczął swoją pracę w 1939 r. Pracował tu aż do momentu jego likwidacji w 1983 r. Kaplica cmentarna została rozebrana, do naszych czasów zachował się tylko dom ogrodnika. Wiele pomników i nagrobków padło „ofiarą” szabru. Zdarzały się przypadki bezczeszczenia szczątków i próby ich sprzedaży. Ogólna opinia głosi, że szczątki osób pochowanych tu zostały przeniesione na inne cmentarze, jednak w rzeczywistości ekshumowano tylko ich część. Spoczywają tu nie tylko piekarze, rzeźnicy, tkacze, nauczyciele, muzycy, robotnicy, jubilerzy, urzędnicy, pielęgniarki, strażacy czy właściciele piwiarni, ale także np. rodzina właścicieli luksusowego łódzkiego zakładu witrażowniczego. Znajdziemy tu osoby pochodzenia polskiego, niemieckiego, ale też czeskiego; o nazwiskach brzmiących rosyjsko, czy też francuskich. Wiele osób tu pochowanych to także małe dzieci.

Rodziny pochowanych tu łodzian albo nie miały szansy zgłosić chęci ekshumacji, ponieważ opuściły nasze miasto, albo zginęły w czasie wojny. Ślady po dawnym cmentarzu Wiznera nadal są widoczne w dzisiejszym parku – nie trzeba szukać fragmentów nagrobków pomiędzy drzewami (chociaż jest ich tu multum), ramy grobowe wystają spod górki saneczkowej czy w bliskości... placu zabaw. Z kompletnych, pozostałych nagrobków kilkanaście lat temu utworzono lapidarium, brakuje tu jednak informacji, wyjaśnienia, kogo i co ten obiekt upamiętnia. 

foto. HaWa