Cześć! Jestem Paweł i chcę na piechotę przejść Amerykę Południową z północy na południe! Wędrując szlakiem starożytnych inkaskich dróg, odwiedzając zatrzymane w czasie andyjskie wioski i miasteczka, nocując pod namiotem lub w przydrożnych pensjonatach i stołując się w lokalnych knajpkach. A wszystko to będziecie mogli zobaczyć w ramach codziennych relacji na Instagramie i Facebooku pod nazwą Mundification.

​

Moja historia

Kto raz wybrał się na kilkusetkilometrową pieszą wędrówkę, ten nigdy nie zapomni poczucia wolności, jakiego wtedy doświadczył!!! Mi wystarczył znacznie krótszy odcinek, by załapać bakcyla włóczęgostwa ;) Całe moje podróżnicze życie podróżowałem głównie tradycyjnie - samolotami, pociągami i autobusami. Nawet przez myśl mi nie przeszło, że kiedyś nie tylko będę szedł kilkaset kilometrów na piechotę, ale że będzie mi to sprawiać niesamowitą frajdę!!!

Wszystko zmieniło się w czasie mojego backpackingu po Peru, gdy wybrałem się na samodzielnie zorganizowany kilkudniowy samotny trekking do Machu Picchu, przez położoną na wysokości 4629 m n.p.m. Przełęcz Salkantay!!! Jak ja się wtedy nakląłem :D Ale już dzień po zakończeniu mojej wędrówki wiedziałem, że to nie koniec! Przeciwnie, coś się zaczynało!!! Nie tylko odkryłem nowy wspaniały sposób podróżowania, ale też zakochałem się w Andach, ich historii i mieszkańcach.

Po powrocie do Europy próbowałem łączyć stary i nowy sposób podróżowania. Bezskutecznie!!! Nogi nie przestawały mnie swędzieć ;) Więc zacząłem chodzić po Europie. Ale nie po górach - europejskie góry są nudne. Za to historia naszego kontynentu jest tak fascynująca, że w którą stronę by się nie skierować wszędzie natkniemy się na coś interesującego. A gdzie znajdziemy więcej historii niż we Włoszech! Wędrówka w poprzek Włoch przez Abruzję i Lacjum od Adriatyku do Morza Tyrreńskiego lub wśród winnic Sycylii z północy na południe wyspy to czysta magia.

​

Moje włoskie wędrówki uświadomiły mi, że kilkaset kilometrów to już jednak za mało. Postanowiłem wybrać się do Santiago de Compostela. 1000 kilometrów najsłynniejszym pielgrzymkowym szlakiem w Europie utwierdziło mnie w przekonaniu, że moje przyszłe ścieżki nie wiodą typowymi górskimi szalkami. Fascynują mnie trakty historyczne. Ale nie koniecznie w towarzystwie innych wędrowców. Moje camino wiodło starożytną drogą Via de la Plata. Nie tylko wybrałem jedną z mniej popularnych tras do Santiago, ale też zdecydowałem się na wędrówkę w sierpniu - w szczycie hiszpańskiego lata, gdy mało kto przemierza pustkowia Andaluzji i Estremadury!!! Może i było gorąco jak w piekle, ale za to pusto. To było wspaniałe przeżycie - tylko droga, historia i ja!

Pora na wędrówkę życia!!!

Wędrując szlakami Europy cały czas rozmyślałem nad kolejnymi przygodami. Analizowałem istniejące trasy w poszukiwaniu takich, które spełniały by wszystkie moje oczekiwania: z bogatym tłem historycznym, ciekawymi krajobrazami i w niezbyt nowoczesnych krajach, ale jednak z wystarczającym poziomem infrastruktury by od czasu do czasu skorzystać z dobrodziejstw cywilizacji ;) Rozważałem Turcję, Maroko, Iran i Indie. W każdym z tych krajów coś mi jednak nie pasowało.

I wtedy spojrzałem na kontynent, który nie kojarzy się zbytnio z pieszymi szlakami długodystansowymi. Moją uwagę przykuła Ameryka Południowa!!! Wystarczyło jedno popołudnie przeszukiwania internetu, by wiedzieć, że to jest to!!! W Ameryce Południowej jest wszystko: fascynująca historia cywilizacji prekolumbijskich, niesamowite przygody konkwistadorów i malownicze, choć okrutne, czasy kolonialne. Są niesamowite Andy - najdłuższy łańcuch górski na świecie, idealne tło do trekkingu życia. A zatrzymane w czasie i ukryte wśród andyjskich szczytów wioski i miasteczka, zapewnią odpowiednią logistykę w casie marszu.

Okazało się nawet, że przez Andy jednak wiedzie jakiś historyczny szlak pieszy!!! I to nie jeden szlak, a cała sieć szlaków. Qhapaq Ñan - monumentalna, licząca 40 000 kilometrów, sieć starożytnych inkaskich dróg. Setki lat, które minęły od hiszpańskiego podboju sprawiły, że inkaskie drogi w dużej mierze uległy zniszczeniu i popadły w zapomnienie, ale wędrując ich pozostałościami nadal czuć ducha Imperium Inków unoszącego się nad andyjskimi przełęczami i dolinami! Czegóż chcieć więcej!!!

Mój plan

Szlak Qhapaq Ñan zaczyna się w Kolumbii, następnie wiedzie przez Ekwador, Peru, Boliwię i Argentynę, by zakończyć się w Chile. Ja postanowiłem nieco zmodyfikować moją trasę. Skoro i tak w grę wchodzą tysiące kilometrów marszu przez większą część Ameryki Południowej, dlaczego nie przejść całej? Chcę zacząć na przylądku Punta Gallinas w Kolumbii - najbardziej na północ wysuniętym punkcie kontynentalnej Ameryki Południowej, a skończyć na przylądku Punta Froward w Chile - najdalszym punkcie na południu! Bagatela - minimum 11 000 kilometrów! Półtora-dwa lata wędrówki!!!

​

Logistyka takiego przedsięwzięcia to wyzwanie samo w sobie. Zwłaszcza na dalekim południu kontynentu. Bez porządnego sprzętu biwakowego się nie obędzie. Głównie planuję nocować pod namiotem, a co trzy-cztery dni zatrzymać się w jakimś pensjonacie czy motelu, by zregenerować się w normalnym łóżku, wziąć ciepły prysznic, zrobić pranie i naładować sprzęt elektroniczny. Wyżywienie to też będzie mieszanka jedzenia w przydrożnych knajpkach i samodzielnego gotowania na szlaku. Zróżnicowanie form noclegów i posiłków nie tylko pozwoli obniżyć koszty całej wyprawy, ale przede wszystkim zapobiegnie wypaleniu na skutek rutyny i monotonii na szlaku.

Kiedy start?

Oprócz zabezpieczenia dodatkowego finansowania, praktycznie jestem gotowy! Prawie cały niezbędny ekwipunek już posiadam. Jedynie moja garderoba wymaga pewnego uzupełnienia po stratach jakie poniosła w trakcie Camino ;)

Tak właściwie, to jeśli chciałbym wystartować jeszcze w tym roku, to wręcz powinienem się spieszyć! Chcąc wbić się w najlepszy czas na wędrówkę po Andach, powiniennem wyruszyć najpóźniej w połowie kwietnia. Dłuższa zwłoka zaowocuje porą deszczową w środkowych Andach i zimą w Patagonii! 

Dlaczego założyłem tą Zrzutkę?

Oczywistym jest, że nie wyruszam w trasę z pustym portfelem ;) Ale niestety, przy tak monumentalnym przedsięwzięciu i niemal pewnych nieprzewidzianych wydatkach, muszę Was prosić o wsparcie. Tak, tak! Wiem, jeśli chcę realizować te swoje zwariowane fanaberie, to powinienem sam sobie na nie zarobić. Wszystko racja ;) Ale skoro doczytaliście aż do tego miejsca, to całkiem możliwe, że tak nie myślicie i rozważacie wsparcie mojej wyprawy.

Założone 10 000 zł, to środki na uzupełnienie sprzętu i pierwszy etap ekspedycji: 3-4 miesiące przez Kolumbię i Ekwador. Po tym czasie i Wy i ja będziemy już wiedzieć czy warto dalej ciągnąć to szalone przedsięwzięcie ;)

Co dostaniecie w zamian?

Całą moją wyprawę będę relacjonował na Instagramie i Facebooku w formie codziennych stories (o ile będzie zasięg ;) ). Nauczyłem się już nie przynudzać ;) Obiecuję żadnych łańcuszków, gadającej bez końca mojej głowy (właściwie to gadania nie będzie wcale, tylko napisy ;) ), żadnych pseudofilozofii jak to podróż zmieniła moje życie czy nudnych wykładów z historii!!! Tylko czysta przygoda w formie filmów i zdjęć z wędrówki: zagubione w Andach wioski i miasteczka, zapomniane inkaskie ruiny, niezdobyte szczyty i groźne przełęcze. A to wszystko okraszone sporą dawką mojego cyniczno-sarkastycznego poczucia humoru ;)

To jak? Widzimy się za miesiąc w Kolumbii?

​