Cześć

Mam na imię Asia i chciałabym z Wami podzielić się historia mojego brata.

Mój brat dotarl do muru i tak jak w życiu to bywa,nigdy nie prosił o pomoc ale patrząc na to co się obecnie dzieję,nie mogę tak bez silnie stać i patrzeć.

Mój brat ma 35 lat. Ma żonę i 2 dzieci( córka 4.5 roku ,synek zaraz 2 latka). Mieszkali z naszą mamą. Mama zmarła przeszło 2 lata na raka i to bardzo szybko po diagnozie. Niestety po tym ,brat sie załamał, obwiniajac siebie za smierc mamy. Brat był z nią bardzo zwiazany. Po czym zamknał sie w sobie i wpadł w depresje. Po pewnym czasie wprowadził się młodszy brat ze swoja dziewczyna( babcia mu zapisala mieszkanie ,mlodszemu bratu). Wszystko było w miarę dobrze, aż do czerwca, jak Młodszy brat wyrzucił go z domu ( niestety wymeldowal go i nie ma tam prawa przebywać) a jego żona i dzieci tam mieszkają bo nie stać ich na wynajęcie mieszkania, bo maja ciężką sytuacje materialna. Bratowa nie moze podjąć pracy bo córka czesto choruje i większość jest w domu jak w przedszkolu. Na rodziców nie mają co liczyć. Brat obecnie przebywa u kolegi. Chodzi do psychiatry bo nie potrafi sobie poradzić z tą sytuacją. Ja pomagam jak tylko mogę ale nie stać mnie aby im dołożyć do wynajęcia i żeby w końcu żyli razem jak pełna rodzina. Nie jest mi łatwo prosić Was ,obcych ludzi o pomoc ale nie umiem patrzeć na cierpienie brata I jego rodziny. Bardzo proszę o symboliczną mała kwotę o cokolwiek , aby mogli wynająć mieszkanie i razem w nim zamieszkać

Dziękuje