Często przychodzi w dorosłym życiu moment, kiedy jako dzieci czy wnuki, mamy okazję odwdzięczyć się rodzicom czy dziadkom za trud poświęcania się dla nas i naszej przyszłości, często przez całe życie. W naszej rodzinie ten moment nastał niespodziewanie, i choć w kwiecie wieku naszego dziadka, to również w permanentnym okresie jego pełnej, niewiarygodnej wręcz umysłowej sprawności. 

Nasz dziadek zawsze chciał być potrzebny, i czuć się potrzebny. Niestety, życie jest nieprzewidywalne. Jego choroba przyszła nagle, nie dając wcześniej żadnych objawów. Dziadek imponował zdrowym umysłem, nie leczył się na nic. Otrzymaliśmy diagnozę - zmiany miażdżycowe kończyń dolnych. Po dwóch miesiącach decyzja lekarza - nogi niestety nie uda się uratować, ze względu na całkowitą niedrożność naczyń krwionośnych. Dziadek nie zawahał się ani chwili - natychmiast trzeba było podjąć decyzję o amputacji. Jak zawsze - nie chciał się nad sobą rozczulać, postanowił ratować, co się da. I w tym bardzo chcemy mu pomóc - ratować do samego końca jego nadzieję na aktywne życie, które pomimo 82 lat, wciąż zdaje się być przed nim. 

W sierpniu noga została ampuowana - rana goiła się dobrze, a już po miesiącu dziadek stał na zdrowej na nodze, przy chodziku, z uśmiechem na ustach. Codziennie ćwiczy, aby tylko odzyskać sprawność. Sam korzysta z toalety, nie potrzebuje naszej pomocy przy ubieraniu. Nie daje nam odczuć, że jest niepełnosprawny. Za wszelką cenę chce być samodzielny - jak przez całe życie.

Wiemy jednak, że marzy o powrocie do pełnej aktywności, aby w pełni odzyskać siebie. Myśli o pracy w ogrodzie, wspomina nawet o pracy fizycznej w byłej firmie, w której pracował do samego końca (ma teraz 82 lata!) Chociaż dziadek mentalnie nie poddał się, nasze finanse nie pozwalają w pełni na spełnienie jego marzenia o protezie. Cena podstawowej protezy przekracza na ten moment finanse rodziny. Dzięki wsparciu funduszu (w tym rehabilitacyjnego), mamy szansę na pokrycie 1/4 ceny protezy. Wciąż brakuje nam około 10 tysięcy. 

Staramy się małymi krokami przyblizać się do celu, jednak cegiełek do urzeczywistnienia marzenia dziadka o powrocie do aktywności wciąż jeszcze brakuje. Będziemy wdzięczni za każdą pomoc - wiek to tylko liczba, a dziadek może jeszcze zrobić tutaj dużo dobrego, jak do tej pory!