Pomóżcie mi dokończyć budowę domu dla repatriantów z Kazachstanu, naszych rodaków, którzy zawsze marzyli powrócić do ojczyzny.

Budowa już na całkiem zaawansowanym poziomie.

Oni już przylecieli do polski. Chwilowo mieszkają w domu parafialnym użyczonym przez proboszcza mojej gminy. Czasu do ich przeprowadzki coraz mniej.

Mam już bardzo dużo, lecz już jest pewne, że funduszy nie wystarczy na wszystko.

Brakuje już naprawdę niewiele.

Pomóżcie proszę. To już prawie finał moich ponad półrocznych starań.

Wierzę, że się uda!!!

Zawsze czułem się Polakiem i zawsze podkreślałem mój patriotyzm. Od najmłodszych lat angażowałem się w pomoc potrzebującym. Już podczas pobierania edukacji prowadziłem gazetki szkolne, angażowałem się w życie szkoły. W późniejszym etapie życia, nigdy nie skupiałem się na sobie, a wychodziłem z pomocą dla innych.

Ostatnimi czasy zupełnym zbiegiem okoliczności napotkałem na mojej ścieżce życia pewną rodzinę mieszkającą w Kazachstanie, która o dziwo ma polskie pochodzenie.

Uświadomiłem sobie, iż przecież historyczny już fakt przymusowego wysiedlenia setek tysięcy Polaków na początku ubiegłego wieku przez ówczesne władze ZSSR jest faktem, który do tego momentu nie doznał w historycznego heppy end'u. Zdumiony nową znajomością stanąłem przed faktem, iż mimo tak wielkich odległości są osoby tęskniące za Polską, które w swoich domach nadal podtrzymują polskie tradycje, kultywują nasze święta, dzielą się opłatkiem, podtrzymują nasz język, język ich rodaków. Ochoczo zacząłem zaznajamiać się mocniej z tematem repatriacji.

W Latach 1940-1941 władze radzieckie na okupowanych ziemiach II Rzeczypospolitej przeprowadziły cztery wielkie operacje deportacyjne. Przymusowo wysiedlonych bydlęcymi wagonami powieziono na północne tereny Rosji europejskiej, na Syberię oraz na Kazachstan.

Na tym ostatnim obszarze zesłańcy z Polski znaleźli się w większości w wyniku deportacji z kwietnia 1940 roku. Polskie szacunki wskazywały, iż wywózka ta objęła ok. 300 tys. osób.

Za naszymi wschodnimi granicami żyje tysiące Polaków chętnych wrócić do ojczyzny, którym postanowiłem pomóc.

Na samym początku moich działać postanowiłem utworzyć grupę POMOC RODAKOM NA WSCHODZIE na jednym z portali społecznościowych. Ten pomysł zetknął się z dość dużym zainteresowaniem. Mam kontakt z ponad setką rodzin repatriantów mieszkających poza granicami naszego kraju. Załatwiam im informacje na jakim etapie są ich dokumenty repatriacyjne w MSWiA, pomagam, także w wypełnianiu tychże dokumentów. Następnym krokiem było założenie kursów nauki języka polskiego online, które wraz z moimi przyjaciółmi repatriantami z Kazachstanu, Rosji, Białorusi próbowaliśmy zorganizować. Ten pomysł, także spotkał się z dużym zainteresowaniem.

Utworzona przeze mnie grupa na na portalu społecznościowym przyniosła mi wiele nieoczekiwanych znajomości z naszymi rodakami mieszkającymi tak daleko od swojej ojczyzny

Zdobywając w tak niedługich działaniach mnóstwo informacji, mnogą rzeszę osób pragnących powrócić do ojczyzny, a wiedząc, iż nasz polski system pomocy repatriantom choć istnieje, w dalszym ciągu nie jest idealny postanowiłem swoimi siłami zaprosić choć jedną rodzinę i zapewnić im wszystko co jest potrzebne do osiedlenia się w ojczyźnie.

Postanowiłem wybudować dom dla zaproszonej przeze mnie rodziny rodaków z Kazachstanu.

Ze wstępnych ustaleń ma być to dom nie za duży mieszczący się w budżecie, który skromnie mogłem przekazać.

Postawiłem na dom modułowy mieszczący się na działce, którą także użyczam. Ma być to dom dom 35m2 z aneksem kuchennym i antresolą sypialną na piętrze. W dalszych działaniach wraz z architektami podjąłem pracę nad projektem. Ma być to dom solidny, energooszczędny i tani w wykonaniu. Po wielu negocjacjach decyzja padła na dom drewniany z ociepleniem.

Angażując się coraz bardziej w sprawę jednej wybranej przeze mnie rodziny repatriantów, dowiedziałem się, iż ich sytuacja materialna, a także mieszkaniowa w Kazachstanie jest krytyczna.

Z braku środków do życia tracą mieszkanie w Nur-Sułtanie, stolicy kraju tak dla nas odległego.

Moje starania przyjęły innego charakteru. Podjąłem działania przyspieszające ich przyjazd na etapie spraw formalnych. Jestem w stałym kontakcie z MSWiA, z Ambasadą Polską w Kazachstanie, a także z radnymi mojego miasta.

Zważywszy na to, iż czas jaki pozostał do dokończenia domu jest tak ograniczony, desperacko zacząłem szukać pieniędzy z poza mojego prywatnego budżetu. Na drodze w poszukiwaniach wsparcia napotkałem Fundację dla Rodaka. Organizacja ta z wielkim zaangażowaniem zadeklarowała mi pomóc. Wspólnie ustaliliśmy plan działania. Wspólnie podzieliliśmy się doświadczeniami z zakresu repatriacji. W kontakcie z Fundacją dla Rodaka, uzyskałem mnóstwo bardzo przydatnej wiedzy. Dostałem mnóstwo nowych pomysłów na ukierunkowanie moich działań, tak aby moje marzenie o sprowadzeniu pierwszej rodziny repatriantów do ich własnego domu szybko się spełniło.

Kwota o jaką proszę zapewni pierwszej rodzinie naszych rodaków w pełni poczuć, iż mają dom w kraju do którego od zawsze chcieli wrócić. Jest to dla mnie, a także dla dziesiątek osób zaangażowanych w mój projekt bardzo ważne.

Bardzo proszę Was o pomoc.

ZRZUTKA ZWERYFIKOWANA PRZEZ FUNDACJE DLA RODAKA

English below:

Pomóżcie mi dokończyć budowę domu dla repatriantów z Kazachstanu, naszych rodaków, którzy zawsze marzyli powrócić do ojczyzny.