wymarzył mi się taki zbiór wierszy, co dał by nam trochę ciepła. Pisze i bardzo mi to pomaga rozwijać siebie i wiele zrozumieć co się wokół mnie wydarza. Jestem w trakcie dalszego pisania i redagowania. Myślę, sobie, że super by było gdyby wiersze moje miały swoje miejsce na papierze, a nie tylko w sieci. Tomik będzie okraszony fotografią analogową, która stała się nieodłączną częścią publikacji internetowej. Szykuję też wystawę na jesień/zimę, na która już serdecznie zapraszam. Przeglądałam strony różnych wydawnictw i na razie koszty mnie przerastają. Stąd pomyślałam, że może ktoś chciał by wesprzeć moje pisanie do szuflady i sieci haha. Są ważniejsze zbiórki na pewno, więc jak możesz dokonać tylko jednej wpłaty to proszę daj komuś, komu uratuje to życie.

" (...)Ostatnio określiłam swoją rzeczywistość jako gnicie. Było to bardzo adekwatne, ponieważ moja rzeczywistość to ja. Natomiast rozumiem, że może na pierwszy rzut oka taka wizja wzbudza negatywne emocje. Lecz dla mnie to są fakty. Dla mnie czas kryje się w ostatnim skrawku rzęsy i pierwszym siwym włosie. Dostrzegam go najmocniej w sobie, a nie przed sobą. 

Od niedawna rozpisuje siebie pomiędzy wierszowane metafory. Pozwala mi to określić siebie, a tym samym swoje spektrum rzeczywistości. Mówi się o poznawaniu siebie samego i szukaniu zrozumienia swoich emocji i traum, obawiam się, że to strach przed utratą czasu. Strach jest pozycją komfortu przelanego na utarte schematy. A co gdyby wyrzucić czas do śmietnika? Zapomnieć, że dążymy do snu tak głębokiego, że wolimy porywać szklane kule, by o tym nie myśleć. A co gdyby nie znać zakończenia? Zagrać w życie jak w film akcji i komedię romantyczną w jednym? "