Mam na imię Wiola, mieszkam w Bielsku-Białej. 17.11.2021 r. wracałam do domu, kiedy zobaczyłam stojący z boku jezdni samochód i jego kierowcę machającego do ludzi,i proszącego o pomoc. Zatrzymałam się od razu, przecież awaria samochodu może zdarzyć się każdemu i wszyscy wiemy, jak cenna jest pomoc w takiej sytuacji. Dodatkowo, ten człowiek był w Bielsku tylko przejazdem, pochodzi z województwa zachodniopomorskiego, więc tym bardziej należało mu pomóc.

Pan kierujący Audi A8 powiedział, że ma jakiś problem z akumulatorem I poprosił o odpalenie auta przy pomocy kabli rozruchowych. Standardowa procedura, brałam w niej udział już kilkukrotnie, więc zgodziłam się bez oporów. Zostałam w samochodzie, a kierowca Audi podłączył swoje kable rozruchowe do mojego akumulatora. Uruchomiłam silnik i … Wszystko, co wydarzyło się od tej chwili pamiętam, jak przez mgłę, a w oczach ciągle mam łzy…

Moje auto (VW Sharan) stanęło w płomieniach. Nie umiem powiedzieć, co było przyczyną. Źle podłączone kable rozruchowe? Jakieś „poprawki” w dokręcaniu elementów w moim samochodzie, które kierowca audi wykonał bez mojej wiedzy, a o których powiedział mi dopiero po fakcie? Teraz już się nie dowiem. Mijający nas kierowcy zatrzymywali się i wspólnie próbowali ugasić pożar, łącznie zużyto około 30 gaśnic. Wezwana na miejsce straż pożarna tylko dokończyła dzieła. Straty są ogromne: spłonęła komora silnika, cała instalacja elektryczna i część wnętrza (m.in deska rozdzielcza). Auto nie nadaje się do jakiejkolwiek naprawy, można je tylko zezłomować.

Jeszcze na miejscu zdarzenia, przy świadkach, kierowca Audi dobrowolnie wziął na siebie odpowiedzialność za całą sytuację i zobowiązał się do pokrycia kosztów zniszczonego samochodu (ok. 10 tys. PLN). Niestety rzeczywistość okazała się całkowicie inna. Po moich licznych telefonach i prośbach o spotkanie, Pan Krystian P. powiedział, że nie tylko się z nami nie spotka i nie odda żadnych pieniędzy, ale także nie założy nawet jakiekolwiek zbiórki na ten cel, gdyż (jak on sam powiedział) „nie ma czasu na takie rzeczy”. Co więcej, w czasie całego zamieszania, kierowca Audi pod pozorem dalszych prób uruchomienia swojego samochodu, zabrał mój akumulator, którego oczywiście także nam nie zwrócił. Skomentował to jedynie słowami „my już się i tak nigdy więcej w życiu nie spotkamy,”.

Ktoś zapewne powie, że przecież mogę dochodzić swoich praw przed sądem. Oczywiście, mogę. Ale po pierwsze, gdyby biegli chcieli dokonać oględzin akumulatora, od którego wszystko się zaczęło, to jest to niemożliwe. Swoją drogą, może właśnie dlatego kierowca Audi nie chciał go oddać. A po drugie, sprawy tego typu ciągną się w polskich sądach latami.

Podsumowując, ja i moja rodzina zostaliśmy z niczym. Za chęć udzielenia pomocy potrzebującemu kierowcy dosięgła nas niezasłużona kara. Dlatego proszę wszystkich Was o pomoc w zakupie innego samochodu, godnego zastępcy mojego ukochanego Sharana.

Wiola