Witam, nazywam się Iwona Doroszkiewicz, mam 42 lat i jestem mamą dwójki wspaniałych chłopców.

Od urodzenia los nie był mi łaskawy, gdyż przy cesarce lekarz uszkodził mi biodro. Od tego czasu byłam częstym gościem w szpitalu. Jestem już po wielokrotnych operacjach.

Ostatnia była 2013 roku i wstawienie endoprotezy, też miało być dobrze - jedynie przestało boleć, do sprawności ruchowej już nie wróciło. Z tym da się żyć....

Od małego ból mi towarzyszył, dlatego już nawet nie pamiętam kiedy zaczęły się bolesne miesiączki. Z każdym miesiącem było coraz gorszej. Do bólu doszły skrzepy i krwotoki z odbytnicy, przemiennie raz biegunki a raz zatwardzenia. Zwykła czynność pójście do toalety to dla mnie strach i męka, gdyż wiąże się z bólem jakby ktoś od środka mnie rozrywał. Lekarze z mojej miejscowości bagatelizowali mój ból i wmawiali że sobie wymyśliłam go.

W końcu znalazłam lekarza, który powiedział że z głową mam wszystko w porządku i zdiagnozował mój ból, okrutną chorobę jaką jest endometrioza. To przez nią komórki endometrium wydostają się poza jamę macicy i osadzają na napotykanych narządach w jamie brzusznej. U mnie usadowiła się na jelitach. Duży guz w okolicy odbytnicy, który zajmuje 50-60% światła. Jedynym rozwiązaniem jest operacja, polegająca na wycięciu ognisk endometriozy oraz resekcji odcinkowej odbytnicy z zespoleniem. Tylko ta operacja jest w stanie mnie uratować, aby nie doszło do niedrożności jelit, które jest zagrożeniem życia a także do stomii.

Muszę zrobić wszystko, by wyzdrowieć. Mam dla kogo żyć. Bardzo kocham moją rodzinę i chcę być dla nich wsparciem.

Niestety, operacja jest nierefundowana, a dotychczasowa diagnostyka i łagodzenie bólu przez fizjoterapię pochłonęło wszystkie moje oszczędności.

Proszę, pomóż mi w walce o moje życie. Tylko Ty możesz mnie uratować…

Uzbieraną kwotę chcę przeznaczyć na dalszą diagnostykę, operację u jednego z najlepszych specjalistów od endometriozy oraz rekonwalescencję po zabiegu.

Za wszystkie datki oraz udostępniania z góry bardzo dziękuję.