Leczenie dentystyczne - Pierwszy raz pełen uśmiech

W podstawówce nie wyrósł mi jeden ząb. Była to dwójka, lekarz stwierdził, że to pewnie jakaś genetyczna wada i po mleczaku została pustka. Z początku było mi przykro słyszeć uwagi, że koledzy w szkole nie będą mnie słuchać, bo jestem szczerbata. Z czasem się przyzwyczaiłam. Miałam leczenie ortodontyczne zgryzu, a w końcu aparat ortodontyczny ze sztucznym zębem, który musiałam zdejmować do jedzenia, więc ubytek i tak często był widoczny, i to też na przykład na spotkaniach ze znajomymi. Najbardziej przeszkadzało mi uśmiechanie się z zębami: dziura była ewidentna, bo to sam przód szczęki. Dlatego przestałam pokazywać zęby ze wstydu.

Od 2018 przeszłam 2 operacje: najpierw miałam przeszczep tkanki z podniebienia, by zakryć dziąsło odsłonięte od rozstępującej się trójki (skutek ubytku).

(Tak wyglądałam po operacji przeszczepu, po której miałam terapię antybiotykową i zastrzyki sterydowe, ponieważ dostałam ostrej reakcji alergicznej 1 na 1000 przypadków.)

Następnie miałam wszczepienie tkanki kostnej w miejsce ubytku, by stworzyć podstawę pod implant. W 2021 roku podjęłam pierwszą próbę wszczepienia implantu, niestety nieudaną, i musiałam pokryć częściowo jej koszty.

W 2022 udało się wszczepić implant. W 2023 będę mogła starać się o koronę zębową, ale koszta dalszego leczenia mnie przerastają, a do tego inflacja wciąż rośnie. Muszę przejść kolejne dwie operacje, żeby zregenerować kość i cieszyć się uśmiechem.

Będę wdzięczna nawet za symboliczną wpłatę, ziarnko do ziarnka, a zbierze się miarka.