Jakie to uczucie, gdy z głodu liże się ziemię i spija rosę z trawy? Nasza Wolontariuszka w poszukiwaniu zaginionego psa, przemierzała bezdroża, okliczne łąki, lasy i pola... i tak trafiła do pewnego wydawać by się mogło opuszczonego miejsca. Okazało się, że ktoś tam mieszka... Ktoś i koty. Kotów całe stado. Maluszki rozbiegły się dookoła niej, wlazły pod samochód, wyczuły karmę, jaką miała w bagazniku....

Z głodu lizały ziemię i piły rosę.

.. Na jej oczach, w których były już tylko łzy. I z tymi łzami zadzwoniła i zapytała czy coś ogarniemy?

Nie ogarniemy, bo nie mamy miejsca, ani pieniędzy...

Nie ogarniemy, bo musimy ogarnąć to, co już żeśmy przyjęli...

Nie ogarniemy?

Pozwolimy im umrzeć z głodu?

Ogarniemy. Jakoś. Ale nie damy rady bez Waszej pomocy.

Maluchy to sama skóra i wystające kręgosłupy.

Nie ma na nich grama tłuszczu ani mięsa.

Matka gdzieś jest? Tak, jest...gdzieś. O ile nie padła z głodu.

Były jeszcze inne koty, ale gdzieś poszły... Gdzie? Czyżby za Tęczowy Most w tym środku pola i lasu?

Maluchy są bardzo biedne, w ocenie osoby, która tam bywa są z czerwca (?) Wyglądają na 10 tygodniowe maluchy :( Potrzebują leczenia bo mają zaczątki kociego kataru, potrzebują dobrej jakościowo karmy i natychmiastowej opieki weterynaryjnej.

Jest ich siedem. Siedem powodów do mobilizacji, siedem miejsc w domu tymczasowym do znalezienia, których na dzisiaj nie ma. Minimu siedem stów do zapłaty za leczenie...

Nie mają nic. Mają tylko nas. I nasze nadzieje.

Proszę, pomóżcie nam pomagać <3 < />>

Jeśli 100 osób wpłaci po 7 zł - ta Siódemka będzie uratowana <3 < />>