Całe życie był wsparciem dla innych, dziś sam walczy o życie… Pomóżmy księdzu Tomkowi!

Ksiądz Tomasz to człowiek, którego się nie zapomina. Ciepły, cierpliwy, mądry – ma w sobie coś niezwykłego, co sprawia, że znajduje się w nim oparcie, spokój i zrozumienie. Nie ocenia, nie zabiega o uwagę, nie narzuca się. Słucha. Jego kazania zawsze były pełne miłości i prostoty – takie które zostają w człowieku na długo. Nigdy nie stawiał siebie na pierwszym miejscu, nie zabiegał o uwagę. Po prostu był – w każdej chwili kiedy był potrzebny.

I właśnie dlatego tak trudno uwierzyć, że ten wspaniały człowiek sam dziś potrzebuje ratunku…

Wszystko zaczęło się od rutynowej wizyty w szpitalu – miała to być zwykła wymiana biodra. Nikt jeszcze wtedy nie spodziewał się, że badania ujawnią przewlekłą białaczkę szpikową. Diagnoza, choć przerażająca, dawała jeszcze nadzieję. Przecież przewlekłą białaczkę można leczyć. Był plan, były rozmowy z lekarzami, włączenie leczenia farmakologicznego, była wiara, że uda się zapanować nad chorobą.

Niestety – choroba nie czekała. Z dnia na dzień wszystko zaczęło się walić.

Delecja chromosomu 7, bardzo niekorzystna mutacja, gwałtownie pogorszyła rokowania. Mimo leczenia choroba zaczęła przyspieszać – pojawiły się cechy kryzy, jest to moment, w którym przewlekła postać choroby przechodzi w agresywną formę. Dodatkowo w organizmie pojawiły się nacieki na kościach – białaczka atakuje cały organizm.

Dziś jedynym ratunkiem dla księdza Tomasza jest pilny przeszczep szpiku kostnego. Tylko on może powstrzymać chorobę i dać mu szansę na dalsze życie.

Niestety Tomek przez chorobę stracił możliwość pracy, a co za tym idzie został bez środków do życia i leczenia. Koszty terapii, dojazdów, leków i przygotowania do przeszczepu są ogromne i przekraczają jego możliwości

Ksiądz Tomasz przez całe życie dawał ludziom siłę, wiarę i nadzieję. Dziś sam jej potrzebuje..

Prosimy – pomóżmy mu przejść przez tę najtrudniejszą drogę

Liczy się każda złotówka, każde udostępnienie, każda modlitwa

Nie pozwólmy, by zabrakło mu czasu…..