Schabik przyjechał do nas z Warszawy, ze Schroniska na Paluchu. Jest ok rocznym, bardzo chudym, zestresowanym i wystraszonym chomikiem

Leczenie Schaba rozpoczęliśmy od ogarnięcia ran. Jedną miał na boku, już zasklepioną, śmierdzącą, pełną ropy (odleżyna? wynik jakiegoś urazu?). Drugą, mniejszą znaleźliśmy między łopatkami. Trzecia rana znajdowała się w okolicach zadka. Teraz wiemy, że była ona wynikiem zatykania się odbytu. Ma także jeden martwy ząb.

Odbyt Schaba czopuje się masą pełną włosów i włókna, która twardnieje i przykleja się do ścianek odbytu, przez co wydalenie jej jest bardzo bolesne. Masa ta pojawia się nieregularnie, co jakiś czas, większość wydalanych bobków ma normalną konsystencję i kolor, ale są mniejsze niż powinny. Musi to trwać już od jakiegoś czasu, ponieważ skóra w okolicach odbytu jest wysuszona, twarda i nieelastyczna, mięśnie nie kurczą się, a śluzówka wewnątrz jest bardzo podrażniona. Także w czasie porządków w lokum znaleźliśmy już wydalone, nieregularne kupy. Wcześniej mało jadł, więc zatykanie było mniejsze, teraz je porządnie przez co problem jest bardziej widoczny.

Kolejna wizyta przyniosła nowe odkrycia. Przy omacywaniu brzucha z cewki moczowej wypłynęła wydzielina, USG potwierdziło zapalenie pęcherza. W moczu odnotowano obecność krwi. Mało atrakcji? Jelita Schabiczka są poszerzone, pełne gazów, mają przyśpieszoną perystaltykę. Doktor pobrała wymazy z odbytu, dostaliśmy nowy antybiotyk. Czekamy na wyniki.

Zdecydowaliśmy się założyć zrzutkę na jego leczenie. Na razie rachunek nie jest duży, ale najstarsi Indianie czują w kościach, że leczenie jeszcze potrwa... Chcielibyśmy zbadać mu jeszcze krew i wykonać RTG stomatologiczne lub tomograf, ale dopiero, gdy poczuje się lepiej. Cel zrzutki ustawiony jest na bieżące wydatki, będziemy go zwiększać wraz z pojawieniem się kolejnych faktur.