Przychodzę do Was z końcem roku, jego podsumowaniem a tym samym aktualizacją na temat mojego stanu zdrowia. Ogólnie mówiąc, był to rok pełen niespodzianek, w różnym tego słowa znaczeniu. Dobrze się zaczęło, bo jeszcze w styczniu skorzystałem z dwutygodniowej rehabilitacji we Wrocławiu, która nie ukrywam w dużej mierze została dofinansowana z Waszej pomocy finansowej na zrzutce. Idąc za ciosem w lutum wypożyczyłem rękawicę rehabilitacyjną, na której wytrwale ćwiczyłem dwa miesiące, następnie w maju załapałem się na rehabilitację na egzoszkiecie. I tu w okolicach czerwca koniec dobrego. Atak padaczki, a tym samym usunięcie z rehabilitacji, zator, szpital. Nie poddaję się jednak. Walczę na własną rękę. Każdego dnia po przebudzeniu pokonuję dystans 5km na rowerze stacjonarnym. Dla jednych to niewiele, dla mnie codzienny maraton. I właśnie tu przyszła niespodzianka. Zdecydowałem się wziąć udział w Gliwickim półmaratonie, co prawda dystans 10km i masz o kijach, a dokładnie o jednym, ale to nieistotne. Udowodniłem samemu sobie, że można. I wiem też, że nie było by to możliwe bez wcześniejszych rehabilitacji, z jakich mogłem skorzystać dzięki Waszemu wsparciu finansowemu. Bo sukces mierzymy metodą małych kroków. Jakie mam cele na kolejny rok: na pewno pozostać w stabilnym zdrowiu, dzięki lekom przeciwzakrzepowym i przeciwpadaczkowym, które pozwalają mi na codzień funkcjonować. Na pewno chciałbym przejść raz jeszcze dystans 10km, poprawić swój wynik i cichym marzeniem jest uzyskać sprawność w ręce, dzięki której podczas marszu użyję dwa kije, a nie tylko jeden.  Jeśli ktoś z Was chciałby mnie wesprzeć w zakupie codziennych leków i rehabilitacji, z góry bardzo dziękuję. Z serca też wyrażam wdzięczność za wszelkie dotychczasowe wsparcie, a na czas zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia życzę Wam już dziś zdrowia i spokoju, a także Najlepszego w Nowym Roku.