Moja Mama nie ma pracy, mieszka w małym mieście, samotnie wychowuje moją siostrę chorą na astmę. Dla spółdzielni mieszkaniowej nie ma znaczenia, że nie stać na opłacanie wysokiego czynszu. Jest dłużniczką gminy. Opłaca prąd i wodę. Dług niestety rośnie. Mama od dawna łapie dorywcze prace, ale pieniędzy nie starcza na spłatę. W związku z tym, że nie może tego robić i regularnie opłacać rachunków, zasądzono eksmisję... Staram się pomagać jej jak mogę, komornik postanowił więc zająć i moje zarobki. Ja sobie poradzę i udowodnię, że dług mnie nie dotyczy - gorzej z moją Mamą. Chciałabym, żeby przestała się martwić przede wszystkim o przyszłość mojej siostry. By wyszła z długów i zaczęła normalnie żyć bez tego balastu. Wiele osób jest w podobnej sytuacji i zdaję sobie z tego sprawę, szukamy też innych rozwiązań, ale może część z Was uzna, że warto pomóc mojej Mamie - osobie uczciwej, która przegrywa z bezdusznością urzędników. Spłacić dług i dać szansę na regularne opłacanie rachunków, dopóki nie znajdzie stałej pracy.