Problem z dostępem do materiałów edukacyjnych, wspomagających drogę do uzyskania prawa jazdy dla osób niesłyszących, jest znany niestety wyłącznie dla osób, które są z tym tematem blisko związane.

Mało osób wie, że dla osób głuchych język polski jest praktycznie językiem obcym. Pierwszy raz z tym problemem spotkałem się, gdy otrzymałem maila od takiej osoby, która chciała zdobyć prawo jazdy. Kontakt był bardzo utrudniony i dopiero wtedy zdałem sobie sprawę jaki to jest problem dla tych osób. Postanowiłem coś z tym zrobić. Po usilnych staraniach i namowach otrzymałem od Ministerstwa Infrastruktury tłumaczenia testów egzaminacyjnych na prawo jazdy na język migowy. Napisałem program do obsługi bazy pytań egzaminacyjnych na prawo jazdy z tłumaczeniem na język migowy jako jedyny w Polsce. Całe przedsięwzięcie przeprowadziłem całkowicie pro bono, bez uzyskania jakiegokolwiek wsparcia finansowego. Program był, jest i będzie całkowicie bezpłatny, dla użytkownika końcowego, czyli dla osób niesłyszących.

Ale to nie wszystko. Gdy przychodziły podziękowania, zaczęły pojawiać się również pytania o materiały edukacyjne dla osób głuchych, przygotowujące do egzaminu państwowego na prawo jazdy. Postanowiłem podjąć i to wyzwanie. Po analizie zadań, jakie stanęły przede mną stwierdziłem, że nie podołam finansowo, aby wykonać taki projekt. Mam tu na myśli e-learning Prawo Jazdy. Program, który w sposób jasny i przystępny umożliwiłyby osobom niesłyszącym nabycie wiedzy z zakresu ruchu drogowego. Niestety, w obecnej sytuacji finansowej, nie jestem w stanie udźwignąć takiego projektu. Sprzęt potrzebny do nagrania tłumaczenia, czy pozyskanie osoby biegle władającej językiem migowym, to są ogromne koszty. Koszty, które nigdy się nie zwrócą, bo przecież program będzie bezpłatny, projekt całkowicie pro bono.

Oczywiście całe zamierzenie rozpocząłem od próby pozyskania funduszy od różnego rodzaju organizacji pozarządowych jak i rządowych, firm i instytucji, które na sztandarach mają troskę i wyrytą w kamieniu empatię dla osób niepełnosprawnych. Po braku zainteresowania i całkowitej obojętności z ich strony, postanowiłem zwrócić się do ludzi dobrej woli i otwartym sercem do osób niepełnosprawnych. Tyle co mogłem do tej pory zrobić, zrobiłem. Więcej z powodów finansowych nie jestem w stanie. Każdy grosz jest ważny i o więcej nie proszę. Nie dla siebie, dla innych.