Zwracamy się do Państwa z serdeczną prośbą o pomoc finansową w celu poprawy warunków socjalno-bytowych naszej rodziny. Zapewniamy, zebrane środki właściwie wykorzystamy. Najlepszym tego dowodem jest to, że dotychczas szczęśliwie zapewniamy naszym skarbom szanse na życie i dalszy rozwój.

12 letni Patryk ma rozszczep kręgosłupa w części krzyżowo-lędźwiowej, lewą, krótszą kończynę dolną ze szpotawą stopą, niedobory czucia obu kończyn dolnych, zespół A.Chariego, jedną nerkę, neurogenny pęcherz… Dwa razy w roku ma robioną na miarę ortezę, która umożliwia mu chodzenie. Jest dzieckiem inteligentnym, co potwierdzają doskonałe oceny ze szkoły (w kl. 5 średnia ocen 5,5), wysokie miejsca zajmowane w konkursach międzyszkolnych, wyróżnienia w konkursach międzynarodowych, bogate czytelnictwo i wiedza o świecie.

8 letni Michał w okresie płodowym, miał kilka razy wstawiane w głowę shunty, aby odbarczyć wodogłowie. Ginekolog odradzał, by decydować się na donoszenie ciąży. Dziecko miało umrzeć podczas porodu lub przeżyć najwyżej kilka godzin lub dni.

Michał ma rozległe uszkodzenia mózgu, wodogłowie, rozszczep z tyłu głowy, padaczkę, jedną nerkę, niedobory czucia wszystkich kończyn, niedoczynność tarczycy, wadę układu kostnego w obrębie łopatka-kręgosłup, wadę wzroku… Jest intelektualnie niepełnosprawny (między innymi nie mówi). Jednak jest także niezwykle muzykalny, pogodny i ciekawy świata.

Leczenie naszych pociech wymaga także od nas, rodziców wielu wyrzeczeń. Troszczymy się o nich stale w dzień i w nocy. Żona zrezygnowała z pracy zawodowej, zajmuje się opieką nad dziećmi. Ja, podporządkowałem pracę zawodową częstym pobytom dzieci w szpitalach i licznym czynnościom leczniczym. W związku z tym nasze dochody uległy znacznemu zmniejszeniu. Jednocześnie wydajemy coraz więcej pieniędzy na leczenie i rehabilitację dzieci. Taka sytuacja zmusza nas jednak od lat do rezygnowania w stale rosnącym stopniu z dbania o własne zdrowie, wypoczynek, kontakty z rodziną, czy choćby z godnych warunków życia dla naszej czteroosobowej rodziny.

Bardzo ważne stało się zapewnienie środków na zamianę mieszkania na większe, położone najlepiej na parterze.

Niestety my, rodzice szybko się starzejemy, a nasze pociechy jeszcze szybciej rosną… Nasze mieszkanie ma powierzchnię 37 m2 i znajduje się na czwartym piętrze bez windy…  Jeszcze dwa-trzy lata temu wydawało się nam ciasne ale przytulne, a teraz staje się problemem:

1. Patryk do prawidłowego rozwoju potrzebuje miejsca na aktywny ruch i rehabilitację w obrębie mieszkania, oraz możliwości łatwego wychodzenia na świeże powietrze w bezpośrednim sąsiedztwie mieszkania;

2. Michał jest ponadto dzieckiem niepełnosprawnym intelektualnie. Ma codzienne ataki padaczki i omdlenia. Zdarzają się też one podczas wspinania się po schodach. Często po takim ataku konieczne jest wniesienie go na górę, bowiem nie jest w stanie iść dalej o własnych siłach.