Ten dom już nie jest domem…

Na tym zdjęciu — chwila po tragedii. Moja babcia stoi w swoim mieszkaniu, które jeszcze wczoraj było pełne ciepła, bezpieczeństwa i codziennego życia.

Dziś zostały tylko odłamki szkła, cisza, ruina… i łzy.

Wybuch zabrał wszystko: okna, meble, dach nad głową. Ale to nie rzeczy bolą najbardziej.

Najbardziej boli serce — bo jak żyć dalej, gdy cały świat runął w jednej sekundzie?

Nie cofniemy czasu. Ale możemy pomóc jej uwierzyć, że nie jest sama.

Że wciąż są ludzie, którzy widzą ten ból i nie przechodzą obojętnie.

Rozpoczynamy zbiórkę na pomoc dla poszkodowanych:

📌 odbudowa mieszkania

📌 najpotrzebniejsze rzeczy: jedzenie, ubrania, leki

📌 wsparcie psychiczne i materialne

Nawet najmniejsza kwota — to nie tylko pieniądz. To gest serca. To promień nadziei.

Wojna burzy mury. Ale nie pokona ludzkiej dobroci.

Dziękujemy wszystkim, którzy nie odwracają wzroku.

Wasze serca leczą to, czego bomby nie zdołały zniszczyć.