Przyjaciele, Drodzy Znajomi, Szanowni Państwo,

W ostatnich dniach niemalże codziennie widzimy w social mediach klepsydry informujące nas o odejściu na Wieczną Wartę naszych Bohaterów. To OSTATNIE dni, ostatnie chwile, kiedy możemy coś zrobić dla Tych, którzy jeszcze są z nami. Dla ludzi, dzięki którym żyjemy w Niepodległej Ojczyźnie.. dla ludzi, którzy nie patrząc na siebie, mając w sercu Polskę, walczyli o Nią i nieśli pomoc innym w czasie okupacji.

Wielu z Was zna historię Pani Ludwiki Mendelskiej, która straciła w Powstaniu Warszawskim całą rodzinę. Pani Ludwika nie jest już w stanie sama sobie ze wszystkim poradzić, posprzątać, ubrać się, ugotować.. rozważała pobyt w domu opieki.. Prosiłam, by się wstrzymała, że może uda się coś zrobić... wyjściem z sytuacji jest opiekunka, która przychodziłaby Pani Ludwice pomóc, posprzątać, ale i porozmawiać, bo jak wiemy samotność również skraca życie naszych Bohaterów.

Opiekunka niestety kosztuje, a Pani Ludwika nie ma takich możliwości finansowych.. jednak jeśli choćby część z nas zechciała wesprzeć Panią Ludwikę, może wspólnie udałoby się pomóc. Chodzi o pomoc stałą, nie doraźną. Tak, by Pani Ludwika nie martwiła się, że za miesiąc już nikt do Niej nie przyjdzie i znów zostanie sama.

W czasie Powstania Pani Ludwika nie ukrywała się w piwnicach, chciała się na coś przydać i pomóc. Gotowała, chodziła dla powstańców po wodę. Pomagała ojcu, który służył w szeregach Armii Krajowej i opatrywała rannych. Wykazała się ogromną odwagą i siłą. W Powstaniu straciła całą rodzinę.

"Pocisk trafił w ten odcinek domu, w którego piwnicy siedzieli mama, bracia, siostry i bratowe taty. Cała rodzina zginęła. Zostałam tylko ja z tatusiem.'

W ostatnim dniu powstania od kuli snajpera zginął także ojciec. Skonał na rękach dwunastoletniej wówczas córki, która sama próbowała kopać dół, by go pochować.

W 2020r. za Prezydent RP – Pan Andrzej Duda, odznaczył naszą Bohaterkę Złotym Krzyżem za zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej.