Od dawna myślałam o tym by zaadoptować kotka ze schroniska. Los chciał że zaadoptowałam dwa - 6-miesięczne rodzeństwo - Psotkę i Chojraka. Gdy usłyszałam że zostały oddane po dwóch dniach przez moich poprzedników "bo ciągle siedziały za kanapą" nie wahałam się ani chwili. Chciałam aby po tak przykrym doświadczeniu poczuły się chciane i kochane.

Od początku oba były bardzo wycofane, ale harcowały gdy tylko znikałam z ich pola widzenia. Powoli przyzwyczajaliśmy się do siebie. Chojrak od początku był mniej chętny do kontaktu, syczał i drapał, ale zrzucałam to na karb ich złych doświadczeń z ludźmi.

Dwa tygodnie temu zauważyłam że Chojrak oprócz innego zachowania zaczął też inaczej wyglądać. Psotka wydawała się rosnąć w oczach, a on jakby zmalał. Poza tym zawsze siedział z podwiniętymi łapkami, nigdy nie układał się tak swobodnie jak Psotka.

Pierwsza wizyta u weterynarza sugerowała że problemy Chojraka mogą wynikać z zarobaczenia , jednak po ponownym podaniu preparatu na odrobaczenie u Chojraka nie było poprawy. W zeszłym tygodniu ponowiliśmy wizytę i usłyszałam niezrozumiałą dla mnie wtedy diagnozę - FIP - zakaźne zapalenie otrzewnej. Jest to mutacja koronawirusa którą oba kotki się zaraziły, jednak w przypadku Chojraka zmutowała ona w wirus który jest śmiertelny dla kotów. Mutacja powstaje najczęściej na skutek stresu, a ostatni miesiąc nie szczędził kotom stresów: pobyt w schronisku, nowy i dom i powrót do schroniska, ponownie nowy dom i wizyty u weterynarza.

"Zakaźne zapalenie otrzewnej (FIP – feline infectious peritonitis) to choroba o podłożu immunologicznym, wywoływana przez koronawirusa, przebiegająca w sposób ostry lub nadostry. To bardzo poważna choroba zakaźna kotów i chociaż dzisiaj umiemy już ją leczyć (jednak nadal jest to bardzo skomplikowana i wymagająca procedura), to niestety nauka nie znalazła jeszcze skutecznej metody zapobiegania jej. Choroba ta dotyka przede wszystkim koty młode, do 2. roku życia. Patologia FIP jest dość skomplikowana i obejmuje okołonaczyniowe zapalenie żył, które może dotyczyć każdego narządu. Prowadzi to albo do ucieczki płynu do jam ciała (może to skutkować wodobrzuszem, wodopiersiem czy wodoosierdziem), albo do rozsianego zapalenia ropno-ziarniniakowego, w czego konsekwencji powstają tzw. suche guzki na narządach i tkankach." Skopiowano z JohnDog.pl

Od razu podjęliśmy leczenie, zakupiłam lek który nie jest ogólnodostępny w Polsce i niestety dość kosztowny - fiolka leku kosztuje ok. 300 zł i starcza (w zależności od wagi kota) na ok 10 zastrzyków. Kuracja musi trwać 90 dni, więc koszt samego leku można oszacować na 2 700 zł.

Chojrak był w tak złym stanie że w piątek 04.04 poddany był transfuzji. Ważył jedynie 1,2 kg (połowę tego co Psotka). Jego nerki i wątroba nie funkcjonowały prawidłowo, stąd pojawiła się także żółtaczka. Codziennie spędzał w klinice po kilka godzin. Podawano mu kroplówki, żelazo, witaminy i leki przeciwzapalne. Ogrzewany był w inkubatorze. Przestał jeść. Karmiłam go na zmianę z zespołem kliniki strzykawką.

Z dnia na dzień wyniki jego morfologii się pogarszały pomimo zastosowanego leczenia. W niedzielę usłyszałam iż trzeba rozważyć uśpienie jeżeli wyniki nie zaczną się poprawiać. Była to dla mnie przerażająca myśl.

Jednak wczoraj nastąpił przełom, jego organizm zaczął walczyć i produkować czerwone krwinki. Wrócił mu apetyt. Chojrak zaczął walczyć.

Ja od początku walczę razem z nim, jednakże nie spodziewałam się iż ta walka będzie tak kosztowna. Przerosła ona moje możliwości finansowe.

Na obecną chwilę koszty leków i wizyt u weterynarza przekroczyły 3 500 złotych.

Pomimo wszelkich trudów i niedogodności nie mam zamiaru się poddawać jednak potrzebuję wsparcia, bo sama nie podołam finansowo dlatego bardzo proszę o pomoc dla tego małego dzielnego wojownika.

Skoro Chojrak podjął walkę, to ja tym bardziej się nie poddam.