Witam!

Jestem mamą 38 letniej Patrycji, która od wielu lat zmaga się z poważnymi problemami zdrowotnymi. Patrycja wyjechała do Anglii 14 lat temu w poszukiwaniu lepszego życia. Jej życie niestety potoczyło się nie najlepiej. W efekcie wielu osobistych i zarazem tragicznych przeżyć samotnie wychowuje trójkę dzieci (12-letnia Olivie,10 letnia Emilie i 1,5 roczna Jagódkę), które kocha nad życie i pragnie z całego serca być dla nich kochającą i wspierającą mamą.

Niestety stan zdrowia mojej córki całkowicie uniemożliwia jej prawidłowe funkcjonowanie w życiu. Patrycja cierpi na Epilepsję (padaczkę), anemie, hipoglikemię która wpływa niekorzystnie na serce, uszkodzenie kręgosłupa lędźwiowego oraz uszkodzony bark. Wszystkie choroby i schorzenia z którymi się boryka nabyła w Anglii przez powolne działanie lekarzy z NHS w Cheltenham i Gloucester. Do Anglii wyjechała zdrowa i pełna energii, ciężko pracowała, a w tym momencie jest w bardzo złym stanie zarówno fizycznym jak i psychicznym przez co powoli traci resztki sił, które są jej potrzebne do zmagania się z codziennością.

DLATEGO ZWRACAM SIĘ DO PAŃSTWA O POMOC

za którą z góry dziękuję.

Środki finansowe będą przeznaczone na porządną diagnozę, leczenie epilepsji, rehabilitacje, operacji kręgosłupa, barku. Z każdym dniem jej stan się pogarsza i życie mojej córeczki powoli gaśnie ,a lekarze D.P z NHS przepisują coraz silniejsze dawki leków przeciwbólowych, przeciwpadaczkowych i psychotropy po których czuje się coraz gorzej. Ataki padaczkowe zdarzają się po kilka razy dziennie, co już kilkakrotnie skutkowało jej upadkiem ze schodów w związku z czym ma wybity i uszkodzony bark. W szpitalu tylko nastawiają i bez żadnego usztywnienia odsyłają do domu, zapisano ja do ortopedy w celu podjęcia decyzji o operacji. Ona bardzo cierpi, a ból jest nie do wytrzymania ,przez duże dawki różnych lekarstw ma zawroty i bóle głowy,nie może utrzymać równowagi, jąka się i traci wzrok. Lekarze z D.P NHS wydaja się kompletnie oderwani od rzeczywistości i lekceważą jej stan zdrowia. Nie zalecają dodatkowych badań, dzięki którym mogliby ustalić i wdrążyć poprawne leczenie. Przez ostatni rok moja córka miała badanie głowy EEG i rezonans, została skierowana do neurologa, lecz do tej pory nie wiadomo, jaka jest diagnoza - tylko przypuszczenia.

Obecnie jest leczona telefonicznie. Ja mieszkam w Polsce oraz jestem starszą osobą, borykam się z wieloma problemami zdrowotnymi i nie mogę jej pomóc tak bardzo jak tego potrzebuje. Oboje z mężem sporadycznie pomagamy jej finansowo na tyle ile sytuacja na to pozwala i nie są to duże kwoty. Na dzień dzisiejszy jest pod opieka „Social serwis”(przywożą żywność i zajmują się dziećmi ) ale są dni, że nie ma nikogo i żadnej pomocy, a nas nie stać na leczenie ,rehabilitacje i operację. Specjalista neurolog nie podał dokładnych kosztów za leczenie bo muszą zrobić kilka badań dotyczących epilepsji a także wykluczyć czy nie ma guza mózgu. Lekarze z NHS nie potrafią przez taki długi okres czasu postawić poprawnej diagnozy tylko przypuszczenia. Na dzień dzisiejszy twierdzą, że to padaczka lekko-odporna, a następnym razem, że to padaczka psychogenna, napady rzekomo padaczkowe. Zamiast być leczona przez specjalistę neurologa to leczy lekarz z NHS. Wiadomo mi tylko, że padaczkę trzeba leczyć przez postawienie poprawnej diagnozy, ponieważ może doprowadzić do nieodwracalnych zmian w mózgu i skończyć się zgonem. Zaznaczam, że Patrycja jest na rencie inwalidzkiej (Employment and support) z powodu uszkodzenia kręgosłupa i są to małe kwoty, które z ledwością wystarczają na jej utrzymanie.

Do tego dochodzi zasiłek rodzinny na dzieci, ale tylko na dwójkę. Córeczki bardzo kochają mamę i ciągle pytają: „Mamusiu kiedy będziesz zdrowa?” .

Przecież Patrycja ma dopiero 38 lat, dlatego proszę wszystkich ludzi o dobrym sercu

POMÓŻMY URATOWAĆ PATRYCJE !!!