Większość z nas optymistów wierzy, że scenariusz jaki napisało mu życie, nie zakłada żadnych większych problemów, z którymi nie moglibyśmy sobie poradzić. Żyjemy według swoich zasad, w swoim rytmie… dom - praca - dom. Nie bierzemy pod uwagę opcji, że coś złego może stać się nam lub naszym bliskim, a jednak... nadszedł ten dzień… dzień, który już na zawsze pozostanie w naszych sercach... 

9 marca…

Problemy z mową, utrata przytomności, częściowy paraliż, karetka, szpital, stan krytyczny… Pacjent nie rokujący, rodzina ma się pożegnać - krwiak, który pękł w jego głowie spowodował rozległy udar z wylewem. Dla nas, którzy zawsze mogliśmy na niego liczyć, to było coś nie do ogarnięcia… Abstrakcja… Niemożliwe!!! Rodzinie i znajomym zostało tylko czekanie na to, co przyniosą kolejne dni, a one nie dawały nadziei… Pacjent w śpiączce, lewostronnie sparaliżowany, pod respiratorem, mózg obumarł, jeśli przeżyje będzie rośliną… To się nie dzieje!!! A jednak… Lecz na przekór wszystkiemu Paweł i rodzina się nie poddają, walczą… Za chwilę miną 4 miesiące od tych strasznych wydarzeń, rodzina przeszła heroiczną walkę z systemem, tylko po to, żeby załatwić mu świadczenia i opiekę w Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym w Szczecinku. To właśnie tam zaczęła się prawdziwa walka o powrót do normalności. Rehabilitacja. Na dzień dzisiejszy Paweł otwiera oczy, na pytania reaguje mrugając nimi, poznaje osoby z rodziny i otoczenia, wykonuje polecenia rehabilitantów - już w miarę sprawnie podnosi prawą rękę i zaczyna ruszać lewą (według lekarzy niewładną)... Cuda się zdarzają, ale co niezwykle ważne - widać, że on sam walczy, walczy dla siebie, dla rodziny - żony, dzieci, a przede wszystkim ukochanego wnuka - oczko w głowie dziadka... Choć jego powrót do choćby minimalnej sprawności będzie trwał bardzo długo, pojawiła się jednak nadzieja, która jest związana z ogromnymi kosztami…

Turnusy w Ośrodku Rehabilitacji Neurologicznej Gołębi Dwór im.prof. Jana Talara w Iławie. To właśnie tam pod opieką specjalistów i nowoczesnego sprzętu ma wielką szansę na powrót do zdrowia, lecz koszty jego pobytu w tym ośrodku są nieosiągalne dla rodziny. 14-dniowy turnus z osobą towarzyszącą - ze względu na respirator, wynajęcie transportu w obie strony, wynajęcie firmy obsługującej respirator plus anestezjolog i pielęgniarka - to łączny koszt kilkudziesięciu tysięcy złotych. Przewidujemy, że takich turnusów będzie potrzebnych więcej, a wszystko zależy od wyników rehabilitacji. Wierzymy, że jest to ogromna szansa dla niego, ale bez ludzi dobrego serca, którzy zechcą wesprzeć naszą zbiórkę nie damy rady wyciągnąć go z tej matni w jaką wpadł… Nikt z nas nie chciałby być zamknięty we własnym ciele… Widzisz, czujesz, słyszysz, rozumiesz, a nie możesz nic zrobić… Przerażające!!!

Paweł - osoba o wielkim sercu, od spraw beznadziejnych… wiedzieliśmy, że gdy tylko pojawi się problem wystarczy wykonać jeden telefon, by po chwili usłyszeć: Co się nie da!!! Wszystko się da!!!... Taki był i to właśnie dla niego mówimy teraz: Paweł co się nie da!? Wszystko się da!!! Z tą różnicą, że teraz to my pomagamy Tobie! 

Wierzymy, że wspólnie damy radę go uratować, bo nie ma rzeczy niemożliwych… Choć Kasia, żona Pawła była na początku sceptycznie nastawiona do naszego pomysłu to finalnie dała się przekonać. Nie lubi prosić, ale uwielbia pomagać! Są idealnie dobraną parą! Zawsze mogliśmy na nich liczyć… Pokażmy im, że słowa Flory Edwards mają moc! “Kiedy pomagamy innym, pomagamy sobie, ponieważ wszelkie dobro, które dajemy, zatacza koło i wraca do nas…”

Kochani… już wiecie dlaczego zdecydowaliśmy się założyć tę zbiórkę… Prosimy wszystkich znajomych, przyjaciół, tych którzy znają Pawła, ale także tych, którzy jeszcze nie zdążyli go poznać o włączenie się do walki o jego powrót do zdrowia.

Bez Was nie damy rady!

“Jeszcze będzie pięknie. 

Mimo wszystko.” Jan Paweł II