Dzień dobry. Na początku dziękuję wszystkim osobom za wsparcie w tej sytuacji. Do tej pory radziliśmy sobie dobrze. Córka bardzo chciała zrobić mamie niespodziankę urodzinową, na którą jak najbardziej się zgodziłem. Zaplanowaliśmy rodzinny wyjazd i niestety w miejscu docelowym żona uległa wypadkowi. Myśleliśmy, że jest to zwykłe zwichnięcie, niestety ocena lekarza była inna - zmiażdżone zostały kości w stawie skokowym na skutek niefortunnego upadku. Gips, złożenie wstępne kończyny i odesłanie do szpitala w Warszawie na operację, która niestety ze względu na krwiak oraz opuchliznę nie mogła zostać wykonana od razu. Po operacji, długa rehabilitacja, aby żona mogła wrócić do pełnej sprawności. Zastrzyki przeciwzakrzepowe, opatrunki i wiele spędzonych bezsennie nocy z małym dzieckiem 4l tłumacząc, dlaczego mamusia nie może spać z nami w domu. Dlaczego mamy nie ma z nami. Powrót do domu po wielu dniach i czekanie, co dalej, czy operacja powiodła sie w takim stopniu, że można wrócić do pracy? Do normalnego życia? Czy skończy się już o kulach, lub gorzej. Rehabilitację na NFZ to kpina, czas oczekiwania na rozpoczęcie rehabilitacji wynosi kilka miesięcy, prywatnie? Jest jak najbardziej możliwe, ale koszt jest wysoki przy kilku wizytach tygodniowo nadszarpnęło nasz budżet. Ile to jeszcze będzie trwało? Licze na jak najszybszy powrót do zdrowia. Córka za każdym razem się pyta, co mama ma na nodze, dlaczego bandaże opatrunki. W obecnej chwili muszę pogodzić pracę z domem, odprowadzić córkę i odebrać z przedszkola, żeby nie było zaległości, żeby nie myślała o całej sytuacji. Niech śpi spokojnie w nocy, nie budzi się z płaczem i wołaniem mamy. Czy proszę o wiele? Nie. Proszę chociaż o małą pomoc, aby umożliwić jak najszybszy powrót do zdrowia.