Kilka godzin. Tyle wystarczyło, by ogień pochłonął wszystko, co Artur i jego rodzina tworzyli przez lata. Ich mieszkanie spłonęło doszczętnie, a wraz z nim – cały dorobek życia. Ubrania, meble, pamiątki rodzinne, sprzęty. Nic nie zostało.

Gdy wybuchł pożar, Artur był z żoną i synem w kościele.

Jako pierwsza do mieszkania wróciła jego żona. Widząc ogień, wbiegła do środka, by odciąć prąd i wynieść butlę z gazem. Nawet w tak dramatycznej chwili myślała o innych mieszkańcach wspólnej kamienicy, o ich bezpieczeństwie, sama doznając oparzeń twarzy.

Strażacy w ostatniej chwili wynieśli z mieszkania ich psa – nieprzytomnego i ledwo żywego. To dzięki nim i obecnym na miejscu policjantom – ludziom o wielkich sercach - te bezbronne maleństwo przeżyło. To oni wykonali mu masaż serca, założyli maskę tlenową, a następnie zabrali do weterynarza na leczenie, za które zapłacili z własnych pieniędzy.

Artur i jego rodzina też żyją, ale stracili wszystko.

Nocują u teściowej i mają tylko to, co ofiarują im inni. A przed nimi długie, kosztowne dni: osuszanie mieszkania po akcji gaśniczej, zrywanie zniszczonych podłóg, generalny remont od zera. To odbudowa nie tylko mieszkania – ale też poczucia bezpieczeństwa.

Piszę do Was z nadzieją. Bo jeśli ktokolwiek zasługuje na wsparcie, to właśnie Artur.

To jeden z tych ludzi, których się nie zapomina.

Ciepły, łagodny, kochający zwierzęta, empatyczny.

Zawsze pierwszy do pomocy. Nigdy nie odmówił, nawet gdy sam miał niewiele.

A jednak to jego życie raz za razem wystawia na próbę.

I teraz – największą, niszczącą wszystko.

Ale on nadal nie narzeka, nie obwinia losu. Nadal jest dobry.

Proszę Was, jeśli możecie – pomóżcie im odbudować to, co stracili.

Nie zbieramy na luksusy – zbieramy na dach nad głową, ściany, podłogi, sprzęty, meble.

Każda złotówka to cegiełka dobra. Każde udostępnienie to szansa, że ktoś jeszcze przeczyta i dołączy.

Wierzę, że ludzie potrafią być sprawiedliwi, nawet jeśli świat taki nie jest.

Wierzę, że dobroć powinna wracać.

Pomóżcie nam ją przywrócić.

Z całego serca dziękuję.