Cześć, 

Mam na imię Filipek i żyję już około ośmiu miesięcy. Nie wiem na pewno, ponieważ nikt nie zanotował, kiedy dokładnie się urodziłem. Razem z bratem zostałem znaleziony przez dobrego człowieka, który uratował nam życie i zawiózł do małej lecznicy pod Łodzią. Na miejscu miła Pani Doktor znalazła przyczynę naszego złego samopoczucia - koci katar. Niestety wskutek choroby straciliśmy wzrok, a ja nawet jedno oczko. Dzięki Fundacji Ja Pacze Sercem znaleźliśmy tymczasowych rodziców, którzy szybko oszaleli na naszym punkcie i dali nam prawdziwy dom i prawdziwą rodzinę na stałe! 

Moje życie też jest cudowne. Mam troskliwych ludzkich rodziców ("mama" nawet sobie wytatuowała moją mordkę!), różnogatunkowe rodzeństwo, z którym nie można się nudzić, ciepłe łóżeczko (a nawet kilka) i mnóstwo zabawek. Oczywiście moja miseczka jest cały czas pełna, z czego korzystam z ochotą. Niestety mimo dobrego apetytu wciąż jestem malutki. Moje zaledwie kilogramowe kocie ciało przeżyło już hospitalizację, chroniczne odwodnienie i problemy z trawieniem. Muszę przyjmować leki, specjalne jedzonko i masaże brzuszka. 

Ostatnio poczułem się gorzej… „Mama" zabrała mnie do doktora, który nie miał dla nas dobrych wieści. Zakaźne Zapalenie Otrzewnej w postaci suchej. To bardzo poważna choroba. Jest trudna do zdiagnozowania i wyleczenia. Można uratować życie, ale to bardzo dużo kosztuje. A ja naprawdę bardzo bym chciał żyć, bo mam dla kogo.

Moi najbliżsi nie chcą się poddawać. Jestem ich oczkiem w głowie i zrobią wszystko, żebym żył i był tak duży i radosny jak mój brat, który też nie widzi i jest chyba ze trzy razy większy ode mnie. Jestem silny, cierpię w milczeniu, ale wiem, że z pomocą leku stanę na nogi. Pomożesz moim ludzkim rodzicom uratować moje życie? Wystarczy choć parę złotych…