Naszą Mamę, Basię Olasińską, zna i kocha tysiące osób, bo nigdy nikomu nie odmówiła pomocy. To ona przekazała nam, swoim czterem córkom, gen społecznika i przekonanie, że nasz wolny czas trzeba poświęcić innym: ludziom, zwierzętom, przyrodzie, bo tylko wtedy będziemy w pełni szczęśliwymi ludźmi. Mama ma taki zwyczaj, że zawsze w torebce nosi coś słodkiego. Jak komuś jest źle, a to może być zupełnie obca osoba, to częstuje go słodyczami i dobrym słowem. Jej wielkie serce bezbłędnie wyławia z toczącego się wokół niej życia tych najsłabszych, samotnych i zagubionych. Jej mottem, i naszym, stało się powiedzenie: "KTO SZYBKO DAJE, DWA RAZY DAJE". Mamuś, tak właśnie jest!

Nasza Mama, Basia Olasińska, przeżyła pęknięcie tętniaka mózgu. Teraz czeka ją wiele miesięcy rehabilitacji i żmudny proces powrotu do zdrowia. Koszty leczenia, leków, artykułów higienicznych, opieki i rehabilitacji to ok. 25 000 zł miesięcznie. Wiadomo, każdy z nas chce swojej Mamie przychylić nieba, my też, dlatego pomyślałyśmy o zorganizowaniu zrzutki na jej leczenie.

Po 9 tygodniach Mama stawia pierwsze litery.

Basia Olasińska, jest wyjątkową Kobietą, czułą na potrzeby innych, niestrudzenie wspierającą potrzebujących, a ma już 82 lata. Mama angażuje się w działania społeczne, niosąc pomoc wszystkim tym, którym wydaje się, że już nie ma nadziei. Wspiera studentów, repatriantów, uchodźców, osoby w potrzebie. Od wielu lat jako rodowita lwowianka i sekretarz Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, pomaga rodzinom we Lwowie, opiekuje się starszymi osobami i co roku kwestuje na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie na rzecz Cmentarza Łyczakowskiego. Zwykła mówić, że "celem jest podtrzymywanie ducha polskiego poprzez odnawianie i opieka nad grobami na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie".

Fot. Adam Frączek

W 2019 r., kiedy Towarzystwo zebrało rekordową ilość pieniędzy na rewaloryzację polskich nekropolii we Lwowie, Mama kwestowała z wnukami, naszymi dziećmi, bo od zawsze mówiła nam, że należy robić coś dla innych, bo wtedy życie ma sens. Tego uczyła też wnuki.

Mama jest wulkanem energii, wszędzie jej pełno! Jest duszą towarzystwa i niestrudzona Wielką Organizatorką! To dzięki niej i jej benedyktyńskiej pracy odbywają się jubileuszowe zjazdy jej roku z Wydziału Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2012 r. dzięki niej, odbyła się uroczystość 50 rocznicy uzyskania tytułu magistra. W tym roku Mama przygotowywała kolejny zjazd absolwentów, tym razem na 60 lecie, który miał odbyć się w październiku, nagły wypadek pokrzyżował te plany. Jest współautorką książki "Alina Madej (1940-2006). Pamiętnik studentów chemii 1957-1962 Wydziału Matematyczno-Fizyczno-Chemicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego" i książki "Pierwsze Dni, pierwsze Lata. Wspomnienia pierwszych maturzystek X liceum Ogólnokształcącego w Krakowie z lat 1953-1957" oraz kilku artykułów w prasie krakowskiej i w kwartalniku "Cracovia Leopolis". (https://kipdf.com/kwartalnik-issn_5ae891fd7f8b9a54398b464a.html)

Jej kalendarzyk, w którym notuje swoje spotkania, bywa tak wypełniony po brzegi spotkaniami, że nawet znając dobrze Mamę, nie mogłysmy uwierzyć, że znajduje czas i siły na tak wiele aktywności. Mamuś, jesteś niesamowita!

Kochani, Przyjaciele, Znajomi, Wszyscy o Wielkich Sercach, za każde wsparcie jesteśmy wdzięczne, za każdą wpłatę, życzenia, dobre słowo. Będziemy tu informować o postępach rehabilitacji Mamy, żebyście mogli być na bieżąco z jej powrotem do zdrowia.

Małgosia, Kasia, Ania i Madzia, córki Basi